Jaka kuropatwa występuje w Polsce?
|
|
| Kuropatwa czerwona |
Kuropatwy szare |
W Polsce znane są dwa gatunki kuropatw: kuropatw szara (łać. Perdix Perdix) oraz kuropatwa czerwona (łać. Alectoris rufa), przy czym tylko ta pierwsza jest naszym gatunkiem rodzimym. Jeszcze 20 lat temu licznie występowała w stanie wolnym praktycznie na terenach nizinnych całej Polski. Obecnie jej populacja jest w regresie, choć specjalistyczne hodowle kuropatwy pracują nad tym, aby wspomagać odbudowę naturalnej populacji tego kuraka.
Kuropatwy szare i czerwone należą do tej samej rodziny kurowatych (łać. Phasinae), podrodzina bażantów jednak ze względy na ich niebywałe cechy warto poświęcić im osobny rozdział.
Czym różni się kuropatwa szara od czerwonej?
Oba gatunki mają pewne cechy wspólne jak na przykład zbliżoną masę ciała, i słabo zaznaczony dymorfizm płciowy, ale na pewno nie trudno odróżnić je od siebie. Kuropatwy czerwone i szare mają zdecydowanie różne upierzenie, dlatego warto im się lepiej przyjrzeć, aby w przyszłości potrafić je rozróżnić. Niejednokrotnie w polskim internecie spotka się bowiem artykuły o kuropatwach szarych, w których to arykułach umieszczone są zdjęcia kuropatwy czerwonej.
Występowanie kuropatw
Oba te gatunki kuropatwy w cyklu ewolucji niejako podzieliły się terem zasiedlając praktycznie dwa różne obszary Europy i Azji.
Kuropatwa czerwona jest gatunkiem zdecydowanie ciepłolubnym dlatego jej naturalnym środowiskiem występowania są obszary Europy i Azji bardziej wysunięte na południe. Wysokie temperatury i wypalona słońcem, kamienista gleba, a także kamieniste zbocza gór to idealny biotop dla kuropatwy czerwonej. Dlatego też kuropatwę tę często nazywa się kuropatwą skalną. Za pewne dlatego Kuropatwa Czerwona w Polsce jest gatunkiem obcym i praktycznie nie występuje w stanie wolnym. Jej nieliczne osobniki można spotkać w ogrodach zoologicznych i przydomowych, hodowlach hobbystycznych . Klimat w naszej szerokości geograficznej, zwłaszcza niskie temperatury zimą, mokre i zimne wiosny, nie jest przyjazny dla tych ptaków, a wręcz uniemożliwia im prowadzenie skutecznych lęgów.
W literaturze branżowej można spotkać wzmianki o próbach introdukcji kuropatwy czerwonej naszym kraju, szczególnie w minionym. W przeciwieństwie do bażanta, którego introdukcja rozpoczęta jeszcze w XVw zakończyła się pełnym sukcesem, wsiedlanie kuropatwy czerwonej nie było tak skuteczne. A szkoda, bo te pięknie ubarwione niewielkie ptaki grzebiące, obok bażanta i kuropatwy byłyby doskonałym uzupełnieniem avifauny naszych pól i łąk.
Biotop kuropatwy
Kuropatw szara z kolei to ptak zdecydowanie lepiej czujący się chłodniejszym klimacie, dlatego też zasiedla północną część Europy w tym Polskę. Pomimo niewielkich rozmiarów ptaki te doskonale przystosowały się do bytowania w naszym klimacie. Doskonała umiejętność maskowania swojej obecności wśród traw i zarośli zróżnicowana dieta uzależniona od pory roku a nawet umiejętność zakopywania się w głębokim śniegu. Wszystko to sprawia, że ptaki te naturalnie bytują nie tylko w Polsce ale i całej Skandynawii, a w Wileki Brytanii określa się ją mianem "British Partridge" (tłum. Kuropatwa angielska)
Regres populacji kuropatwy
Jeszcze w latach 80'tych występowała bardzo licznie na całym obszarze, który zamieszkiwała. Niestety na początku lat 90'tych na skutek intensyfikacji rolnictwa, stosowania coraz silniejszych insektycydów, nastąpił gwałtowny regres populacji tego gatunku na całym obszarze występowania. Regres ten trwa do dzisiaj a w połowie lat 90'tych wzmocniło go jeszcze wdrożenie programu szczepienia lisów. Spowodowało to gwałtowny wzrost populacji tego rudego drapieżcy, dla którego kuropatwa jest częstą ofiarą.
Obszary występowania obu gatunków pokrywają się w wielu krajach centralnej części Europy i tam oba gatunki kuropatw uznawane są za rodzime.
|
