|
|
|
Dziedziczenie cech u ptaków domowych
|
|
| Ptaki domowe |
Dziedziczenie cech u ptaków domowych datuje się na rok 1866, wówczas w tym czasie Jan Grzegorz Mendel żyjący w latach 1866-1884, opublikował wyniki swoich wieloletnich doświadczeń nad krzyżowaniem grochu różniącego się cechami morfologicznymi. Wyniki tych badan stanowią całą podstawę dzisiejszej nauki o dziedziczeniu, zostały także wykorzystane w pracach badawczych dotyczących dziedziczenia cech u zwierząt.
Ludzie od dawna byli zafascynowani ptakami domowymi oraz ptakami ozdobnymi. Piękne sylwetki ptaków występują w sztuce, mitologii oraz w podaniach ludowych. Ptaki stanowią symbol mądrości, prawdy, siły, władzy, narodzin oraz śmieci. Posiadają piękne kolory, charakteryzują się pięknym śpiewem. W niektórych kulturach ptaki były uważane za istoty święte, z całą pewnością kogut w starożytnym Rzymie oraz gęś w starożytnym Egipcie.
Postrzeganie ptaków bardzo zmieniło się na przestrzeni dziejów. Od dawien dawna ptaki oraz ich jaja stanowią pokarm człowieka, ptasie pióra służą jako ozdoby, ich kości były wykorzystywane do robienia narzędzi, zaś skorupy jaj jako naczynia. Ptaki nadal dostarczają nam korzyści, nie tylko jako źródło pożywienia i ozdób, ale także przyczyniają się do doznań estetycznych. Trzymanie ich w niewoli znane jest od ponad 4000 lat. W czasach starożytnych w pałacach władców trzymano ptaki dla ich pięknego śpiewu oraz pięknego upierzenia. Z czasów nowożytnych nie ma zbyt dużo informacji na ten temat. Wiadomo jednak że trzymanie dzikich ptaków w niewoli było bardzo szeroko rozpowszechnione. Między innymi przy swoich pałacach hinduscy radżowie trzymali półdzikie pawie, zaś francuscy arystokraci trzymali złociste bażanty, które były sprowadzane z dalekiej Azji.
|
|
|
|
Komentarze (0)Brak komentarzy do tego artykułu
|
