Cygnus cygnus buccinator- Łabędź trąbkowaty często uważany za oddzielny gatunek, występuje w Ameryce Północnej.
Zakres występowania: to szeroko pojęty teren północnej Eurazji, tereny podarktyczne, tajga. Są to ptaki migrujące, które na zimę przemieszczają się w cieplejsze rejony. I tak ptaki zimujące na Wyspach Brytyjskich i w Irlandii przylatują z Islandii, ptaki zimujące w Danii pochodząc z zimniejszych, północno-wschodnich krajów europejskich, natomiast patki z zachodniej Syberii zimują na terenach wschodnich basenu śródziemnomorskiego lub w pobliżu Morza Kaspijskiego.
Naturalne środowisko: tak jak i innych łabędzi akweny wodne, czy to stawy, jeziora, rozlewiska, itp.
Obecność w naturalnym środowisku: objęty ochroną
Opis: Łabędź krzykliwy jest to duży biało upierzony łabędź, większy od Łabędzia czarnodziobego.
Łabędź krzykliwy wzbijający się do lotu
Jego długość to 140- 160 cm, rozpiętość skrzydeł to 205- 275cm. Posiada długą, szczupłą szyję, którą zazwyczaj trzyma prosto. Kształt głowy jest trójkątny. Nogi są koloru czarnego. Dziób tego ptaka jest dwukolorowy, u nasady jest żółty a na końcu czarny. Żółta plamka jest najczęściej trójkątna. W kolorystyce dziobu przeważa żółć. Łabędź krzykliwy, w odróżnieniu do Łabędzia niemego, trzyma swój dziób podniesiony, niemal pod kątem prostym. Charakterystyczny dla gatunku jest głęboki krzyk, jaki wydają z siebie przy rozmaitych okazjach: godach, przywoływanie się, ostrzeżenie przed atakiem, podczas zrywania się do lotu, itp. Pomimo dużej wagi są sprawnym lotniczymi, jednak w odróżnieniu od Łabędzi niemych ruch ich skrzydeł nie wydaje żadnego odgłosu. Samiec jest identyczny jak samica tylko większy.
Pisklęta po wykluciu są szaro-bure.
Dane hodowlane Łabędź krzykliwy wymaga dużych przestrzeni wodnych, szczególnie kiedy ciągle rosną. Ponieważ w niektórych momentach rozwoju ich ciężkie ciało nie może być utrzymywane przez słabe nogi. Dlatego też ptak ten spędza większość czasu w wodzie.
Okres rozrodczy: maj lub początek czerwca
Wielkość miotu: od 4 do 7 zielonkawo- białych jaj, wyjątkowo nawet i 12.
Ilość miotów w ciągu roku: jeden miot
Okres inkubacji: około 36 dni
Łabędzie krzykliwe parują się raz na całe życie, choć zdarzają się "rozwody" jednak dotyczy to tylko około 6% populacji.
Para łabędzi krzykliwych podzas godów
Podczas "tańca godowego" samiec zwraca się do samicy z skrzydłami w połowie otwartymi i w połowie uniesionymi, tak też czyni samica. Następnie oboje zaczynają intensywnie, naprzemiennie zginać i prostować szyję jednocześnie donośnie krzycząc. Ich potomstwo zostaje z nimi przez zimę. Zdarza się, iż dołączają do pary ich wcześniejsze potomstwo. Przy budowie gniazda uczestniczy zarówno samica jak i samiec, a podczas wylęgu samiec strzeże gniazda i wysiadującej jaja samicy.
Ptaki te żywią się roślinnością wodną, trawa, ziarnami ale nie pogardzą też dostarczanym przez ludzi pokarmem, np.: ziemniakami czy burakiem cukrowym.
