|
| Duża hodowla indyków |
Chów indyków dzieli się na dwa okresy, pierwszy okres dotyczy odchowu piskląt (trzy metody), zaś drugi okres skupia się na tuczu właściwym brojlerów. Indyki są bardzo wrażliwymi ptakami na nieodpowiednie warunki utrzymania, dlatego tak istotne jest do ich hodowli przyjąć już istniejące zasady chowu. Wybór danego systemu odchowu piskląt zależy wyłącznie od wygody i finansów hodowcy, ale najczęściej stosowaną metodą w Polsce są kręgi.
Pierwszą metodą chowu indyków, jest tak zwane utrzymanie w kręgach, to najstarsza metoda odchowu piskląt indyczych w wielkotowarowej hodowli. Ta metoda zapewnia dwie strefy cieplne, dzięki elektrycznym kwoką, ponadto zapewnia stałą obserwację zachowania, umożliwia ciągłe monitorowanie piskląt oraz ich stanu zdrowia. Kręgi w których znajdują się pisklęta, są zazwyczaj wykonane z listew, które uniemożliwiają wydostanie się małych osobników na zewnątrz. Pod jednym kręgiem może mieścić się około 300 piskląt, jego średnica może wynosić nawet 4m. Wewnątrz kręgu znajdują się karmniki wraz z poidłami dla piskląt, elektryczne kwoki oraz odpowiednia ściółka ze słomy. Utrzymanie w kręgach, to metoda bardzo popularna, ale także wymagająca od hodowcy dużego nakładu czasu oraz pracy.
|
| Hodowla indyków |
Drugą metodą chowu indyków, jest odchów bez kręgów, to metoda odchowu indyków mniej powszechna, ale wygodniejsza, jest idealna dla hodowców, którzy nie posiadają dużej liczby personelu obsługującego hodowlę. Metoda ta, jest prostsza i wygodniejsza, ale wymaga większych nakładów ogrzewania, ponieważ trzeba utrzymać stałą temperaturę w pomieszczeniu, gdzie przebywają pisklęta tzw. indycznik.
Trzecią metodą chowu indyków, bardzo rzadko stosowaną w Polsce, jest odchów w sektorach. Ta metoda jest połączeniem, dwóch wyżej wymienionych. W odchowach w sektorach są stosowane zagrody (typu kręgi), ale charakteryzuję się o wiele większą średnicą. Układ tych kręgów, jest w kształcie prostokątnym i umożliwia wychów większej ilości ptaków.
|
