Papuga o nazwie Księżniczka Walii występuje na centralnej części Australii. Swoją nazwę Papuga zawdzięcza Fryderykowi G. Waterhouse ( był uczestnikiem dziewiętnastowiecznych wypraw badawczych centralnej Australii. Papużka Księżniczka Walii przebywa na rozległych sawannach, i obrzeżach lasów eukaliptusowych. Papużka gniazduje w głębokich dziuplach drzew. Żywi się nasionami, pędami młodych roślin, owocami, owadami i ich larwami. Współżyje dobrze z innymi gatunkami ptaków. Księżniczka Walii fruwa bardzo dobrze i szybko.
Wygląd papużki Księżniczki Walii. Samczyk ma różowe czoło, potyliczne i podgardle. Oliwkowozielonego koloru są skrzydła papużki, a trawiastozielone są pióra pokrywowe. Pierś i cały spód są szarozielone, nogawki różowe. Środkowe lotki są oliwkowozielone , boczne zaś zielone z różowym obrzeżem. Czerwonego koloru jest dziób, szaroróżowe nogi. Samiczka jest podobnych barw jak samiec ale mniej intensywna. Samiczka ma krótszy ogon od samca oraz posiada szafirowe czoło. Młode pisklaki Księżniczki Walii za młodu są podobne do matki, ich upierzenie trwa 10 miesięcy. Księżniczka Walii ze względu na jej smukłą i proporcjonalną sylwetkę, oraz harmonijne upierzenie należy do najbardziej eleganckich ptaków. Długość ciała około 40 cm.
Warunki chowu papużki Księżniczki Walii. Dla tego ptaka podobnie jak dla innych papug potrzebna jest duża woliera, dużo przestrzeni ponieważ papużka Księżniczka Walii potrzebuje dużo ruchu, by nie stracić kondycji. W malej klatce papużka robi się posępna i jej upierzenie staje się mniej atrakcyjne. Woliera musi być zadaszona oraz zaopatrzona w budkę noclegową. W dużej i przestrzennej wolierze możemy umieścić ptaki rożnego gatunku , ponieważ papużka Księżniczka Walii dobrze z nimi współżyje. Księżniczka Walii jest odporna na zmiany atmosferyczne, zimą wytrzymują spadek temperatury do -10 ° C, ale nie konieczne jest to żeby długo przebywały w takich niskich temperaturach powietrza.
Pokarm papużki Księżniczki Walii. Są to nasiona prosa, słonecznika, kanaru, owsa, lnu, trawy i konopi. W temperaturach około 20 ° C można podawać papużką karmę jajeczną. W temperaturach niższych papużka Księżniczka Wali chętnie zjada biszkopty, suchary, czerstwą bułkę. Przepadają także za marchwią, rzeżuchą , mleczem, szpinakiem i rdestem. W czasie zimy i jesieni podajemy papużką wodę z rozpuszczoną multiwitaminą lub polfamiksem. Papużki lubią się kąać w pogodne dni, więc dostarczamy im codziennie płytkie naczynie z czystą wodą.
Rozmnażanie papużki Księżniczki Walii. Rozmnażanie może być udane tylko wtedy , kiedy papużki będą umieszczone w wolierze o długości 4 metrów, podczas lęgów nie mogą mieć kontaktu z innymi ptakami. Budka lęgowa musi mieć wymiary 30x30x100 cm. Wewnątrz pod otworem musi być zawieszona stalowa siatka która służyć będzie do przemieszczania się ptaków. W środku znajdować się powinny trociny i torf. Ptaki muszą mieć co najmniej dwa lata żeby je dopuścić do lęgów. Papużki, które przebywają w małych klatkach, mogą stracić ochotę do gniazdowania. Dobre jedzenie oraz odzywki takie jak "Humana" lub "Bebiko" sprzyjają gniazdowaniu ptaków. Na dnie klatki znajdować się powinien czysty piasek oraz leśna ziemia. Ponadto w klatce nie może zabraknąć wapnia oraz potłuczonych jaj kurzych. W dwudniowych przerwach samiczka znosi od 3 do 4 jaj ( wysiaduje 21 dni). W tym czasie samiec opiekuje się samicą i przynosi jej pożywienie. Przez cztery dni po wykluciu małych samiec nadal się zajmuje samiczką, potem razem zajmują się wychowywaniem potomstwa. Dobrze karmione pisklęta papużki Księżniczki Walii, opuszczają budkę po upływie 30 dni życia. Przez następne trzy tygodnie samiec i samica karmią młode. Po uzyskaniu dojrzałości młode muszą oddalić się agresywni, przed następnymi lęgami. Przepierzanie młodych trwa 10 miesięcy. W tym okresie ptaki potrzebują dużo ruchu i dobrej, smacznej karmy.
|
