Należą one do najmniejszych papużek. Pochodzą ze strefy środkowej obu Ameryk, gdzie żują w dużych stadach. W poszukiwaniu pokarmu przemierzają setki kilometrów. Naturalnym środowiskiem papużek wróbliczek są obrzeża lasów, rozlegle łąki oraz tereny gęsto zakrzewione. Gniazdują w dziuplach drzew. Głównym pożywieniem tych papużek jest: nasiona chwastów, traw, krzewów, owoce, młode pędy roślin, a w okresie lęgów również owady i ich larwy. Papużki wróbliczki są bardzo płochliwe, na ostrzegawczy dźwięk zrywają się całymi stadami do lotu.
Wygląd. Wróbliczka niebieskokuprowa. Wielkość tego ptaka to ok 13 cm.
Samiczka od góry jest koloru ciemnozielonego, żółtozielonej barwy ma brzuszną stronę ciała. Czoło ma żółte a kuper intensywnie niebieski. Młode samczyki można rozpoznać w gnieździe po niebieskim zabarwieniu na końcówkach piór. Wróbliczki niebieskokuprowe potrafią naśladować słowa i dźwięki.
Samczyk Wróbliczki zielonej ma wielkość ok 12,5 cm. Koloru trawiastozielonego jest jego głowa, i całe ciałko od góry, brzuszna strona ciała jest barwy żółtozielonej. Pióra pokrywowe skrzydeł są zielone, niebieskie są wszystkie lotki, które mają także zielony nalot. Sterówki ogona są barwy zielonej. Nogi i dziób szare. Nieco inne jest ubarwienie samiczki. Całe upierzenie jej grzbietowej części ciała jest intensywnie zielone, grzbiet jaśniejszy niż u samczyka. Brzuch żółtozielony. Na zielonych piórach pokrywowych, znajduje się nieco niebieskiego nalotu. Szafirowoniebieskiego koloru posiada lotki.
Wróbliczki zielone nie posiadają umiejętności naśladowania słów i dźwięków.
Warunki chowu. Wróbliczki na wolności żyją w łagodnym morskim klimacie, dlatego u nas są narażone na zmiany atmosferyczne. W mieszkaniu muszą mieć spełnione takie warunki jak: temperatura powinna być ok 20 ° C, miejsce bez przeciągów, dużo światła, wilgotność powietrza ok 70 °. Wróbliczki powinny przebywać w parach lub gromadach, ale nie z ptakami z innego gatunku. Miejsce do odpoczynku szukają najchętniej w zakrzaczonym kącie w klatce. Na dnie klatki musi znajdować się piasek. W specjalnych pojemnikach powinna się znajdować ziemia leśna, na niej należy wysiać trawę, którą potem ptaki chętnie zjadają. W warunkach domowych przypadku karmimy je taka samą karmą jak w przypadku Nierozłączek Czarnogłówek ( Agapornis personata).
Wróbliczką trzeba podawać codziennie czystą wodę , ponieważ uwielbiają się kąpać, szczególnie w pogodne dni.
Rozmnażanie. Jeżeli parka, przebywa w dobrze zakrzewionej, odosobnionej dużej klatce, o wymiarach 80 x 50 x 50 cm, legi nie są trudne. Budka lęgowa powinna się znajdować w głębi klatki, w najbardziej ociemnionym miejscu. Jej wymiary wynosić powinny15 x 15 x15 cm. Otwór na 4 cm. Wyściółka powinna być z trocin i torfu. W naturalnym środowisku Wróbliczki nie robią gniazd, tylko znoszą jaja w jakiś szparach lub szczelinach. Samiczka wysiaduje jaja przez 19 - 20 dni, zazwyczaj jest to od 3 do 5 jaj. Samczyk stoi wtedy na czatach i często karmi swoją partnerkę. Po wykluciu młodych obydwoje rodziców się nimi opiekuje, jeśli młode są dobrze odżywiane po 22 dniach mogą opuścić gniazdo, ale jeszcze przez 2 tygodnie wracają do gniazda na noc.
Podczas wychowu młodych, samiczki potrzebują dużo miękkiej karmy. Po usamodzielnieniu się młodych należy je oddzielić od rodziców, ponieważ oni będą przystępować do następnych lęgów, podczas których nie poświęcali by swoi młodym zbyt dużej uwagi. Przepierzanie się młodych Wróbliczek trwa ok 6 miesięcy. W jednym roku wróbliczki mogą gniazdować 3 razy.
|
