|
|
|
Mewka japońska (łać.Lonchura striata)
|
Mewka japońska. Lonchura striata.
Mewka japońska pochodzi prawdopodobnie z Chin. Przodkowie tego gatunku nie są nam znani. Nazwę swą mewka japońska zawdzięcza pierwszemu europejskiemu znawcy ptaków egzotycznych, który podróżując po Japonii natrafił się na te ptaki, które były hodowane w warunkach domowych. Prawdopodobnie mewka japońska została udomowiona przed trzystu lat, a w Europie są znane od dwustu lat.
Wygląd.Długość ciała około 11 cm, samiczka jest podobna do samczyka lecz śpiewa tylko samczyk. Ubarwienie oraz rysunek barw mewki japońskie jest zróżnicowane. Zdarzają się np. szeki niesymetrycznie ubarwione i o nieodpowiednim upierzeniu. Mewki japońskie ubarwieniu standardowym maja barwę czarną, ciemnobrunatną lub szarą, a rysunek barw symetryczny, o łagodnym połączeniu kolorów.
Niesymetryczny układ barw jest wadą, która w konkursie obniża ogólną ocenę ptaszka. Mewki japońskie oraz inne ptaki konkursowe dobierane do reprodukcji powinny mieć zawsze: prawidłowy rysunek barw, dobrą postawę oraz wielkość, właściwie ułożone skrzydła i ogon. Bez skazy musi być także dziób i nogi. Ptak o ubarwieniu standardowym ma głowę, grzbiet, pióra pokrywowe skrzydeł i nadogonowe oraz boki koloru ciemnobrunatnego z szafirowym nalotem. Lica, podgardle oraz górna część piersi są ciemniejsze z zarysowanymi brunatnymi łuskami. Dolna część piersi jest jasnobrunatna, łuski na niej są większe oraz wyraźniejsze. Pióra pokrywowe podogonowe są prawie białe. Dziób i nogi mają barwę szafirową. Zalicza się je do I grupy ubarwienia, podobnie jak mewki o ubarwieniu jednolitym ciemnobrunatnym, jasnobrunatnym, rudym cynamonowym lub kremowym. Na piórach tych ptaków może występować rysunek łusek. Do grupy II należą białe szeki wszystkich odmian barwnych, do grupy III należą czysto białe mewki tzw. Albinosy. Grupa IV to mewki z koronką (ubarwienie obojętne), V grupa to mewki trójbarwne i nowo powstałe mutacje. Oceny mewek japońskich na konkursach dokonuje się w 100-punktowej skali.
Maksymalna liczba punktów za poszczególne cechy:
1)Typ, wielkość, postura pkt - 40
2)Barwa oraz jej rysunek pkt - 35
3)Skrzydła oraz ogon pkt -10
4) Dziób oraz nogi pkt - 15
RAZEM pkt-100
Ocena mewek z koronką obejmuje punkty za:
1)Typ, wielkość, postura pkt- 40
2)Barwę oraz jej rysunek pkt -20
3) Koronkę pkt -15
4)Skrzydła oraz ogon pkt - 10
5)Dziób oraz nogi pkt- 15
RAZEM 100pkt
Ptaszki z pary lęgowej muszą idealnie do siebie pasować, muszą być z tej samej grupy i posiadać to samo ubarwienie, o tym samym rysunku. Samczyk powinien mieć na prawej nóżce obrączkę rozpoznawczą.
Wzorzec ptaka.Pod względem typu, wielkości i postury ptaki powinny mieć masywna budowę, upierzenie przylegające do ciała, dużą głowę, osadzoną na mocnej, szerokiej szyi, która wraz z grzbietem tworzy linię prostą (wygięcie zarysowuje się dopiero przy kuprze ptaka). Pierś powinna być lekko wysunięta do przodu oraz niewielkim łukiem powinna łączyć się z brzuchem. Końcówki skrzydeł muszą się stykać u nasady ogona. Skrzydła nie mogą się krzyżować ani zwisać.
Ptak wzorcowy musi mieć barwę i rysunek wyraźne, intensywne oraz łuski dobrze widoczne. U szeków poszczególne białe plamy muszą mieć wyraźne granice. Oceniając zaś skrzydła i ogon musimy wziąć pod uwagę to, że skrzydła mają dobrze przylegać do korpusu, oraz nie może być na nich ubytków piór, nie mogą zwisać, powinny się kończyć na kuprze lekko się ze sobą stykając. W ogonie pióra mają rożną długość, boczne sterówki są krótsze, a środkowe dłuższe, wskutek czego ogon ma kształt klinowaty.
Prawidłowo zbudowane dziób i nogi mają być następujące, dziob mocny, stożkowaty, bez skaz, nogi proste, nie za długie. Palce muszą dobrze obejmować żerdź, nie mogą od niej odstawać, nie mogą być pokaleczone i muszą posiadać wszystkie pazurki jednakowo ubarwione. Mewka japońska o barwie ciemniejszej jest dominująca w kojarzeniu. Z kojarzenia osobników ciemniejszych z jaśniejszymi w pierwszym pokoleniu potomstwo o barwie ciemniejszej. Jeżeli jednak zdarzy się inaczej, jest to oznaka, że osobnik ciemny jest heterozygotą, pochodzącą z parki mieszanej. Biała barwa jest zawsze recesywna. To znaczy, że osobniki białe skojarzone z ciemnymi w pierwszym pokoleniu dają potomstwo o ubarwieniu ciemnym albo szekatnym, natomiast w drugim potomstwo o ubarwieniu białym. Mewki z koronkami lub czubate należy łączyć w pary z mewkami gładkogłowymi, dlatego że osobniki czubate i z koronką są nosicielami genu letalnego, z którym mogą żyć normalnie, ale dwa te geny nie pozwalają płodowi rozwinąć się i sprawiają, że zamiera on już w jaju. Jest to oznaką, że część potomstwa dwóch osobników z koronką w ogóle nie wykluje się z jajeczek. Z pary mieszanej połowa młódek będzie miała koronki, druga połowa będzie z gładkimi głowami.
Rozmnażanie.Aby rozmnażanie mewek japońskich było udane, musimy parce zapewnić odrębną klatkę o wymiarach 50x40x40 cm. Mewki zakładają gniazdo najchętniej w półotwartej skrzynce lęgowej o wymiarach 10x10x10 cm. Do budowy gniazda służy im materiał który znajdą w klatce, dlatego prawie każde zbudowane przez mewki gniazdo trzeba poprawiać i formować najlepiej w kształt miseczki, żeby jajeczka się w nich nie rozsypywały. Jajeczka leżące z dala od siebie mogą być nie dogrzane, w skutek czego zarodek zamarłby. Najlepszym materiałem na gniazdo mewek jest cienkie i suche źdźbła trawy, są one łatwe do uformowania i nie przyczepiają się do nóg ptaków. Budulec na gniazdo znosi samiec i samiczka. Podczas przygotowania gniazda samiec wykonuje taniec godowy, przechyla wtedy głowę raz w jedną raz w drugą stronę, ugania się za samiczką i głośno śpiewa. W czasie znoszenia materiału do budowy gniazda, dochodzi między ptakami do kopulacji, a gdy gniazdo jest już gotowe samiczka znosi od 6 do 8 jajeczek, które wysiadują oboje partnerzy, przez około 12 dni. Zbyt duża liczba jajeczek w gnieździe, jest przyczyna ich złego ogrzania, powoduje to że chociaż są wszystkie jaja zapłodnione z części ich nie wykluwają się pisklęta. Jajeczek w gnieździe nie powinno być wic więcej niż 6, pozostałe musimy usunąć. Okazuje się że jeżeli podczas jednego lęgu wykluje się więcej niż 6 piskląt, są one źle odżywione, niedorozwinięte, małe, posiadają nieprawidłową sylwetkę i prawdopodobnie w przyszłości będą złym materiałem hodowlanym. W czasie wysiadywania i wychowu piskląt, ptaka nie przeszkadza doglądanie do gniazda. Mewki japońskie wychowują i pielęgnują swoje potomstwo najlepiej ze wszystkich ptaków egzotycznych hodowanych w warunkach domowych. Często nawet bywają rodzicami zastępczymi innych małych ptaków egzotycznych, które zostały porzucone przez rodziców. Jeżeli hodowca w porę zauważy, że ptaki nie opiekują się swoim potomstwem i posiada parę mewek, które też w tym samym czasie wychowują młode, może pisklęta pary wybranej na mamkę podokładać innym ptakom mewek, porzucone zaś przez rodziców podłożyć wybranej parze. Dokładanie do gniazd mewek po jednym pisklęciu innych ptaków egzotycznych mija się z celem, ponieważ mewki doskonale wyczuwają osobniki innego gatunku i mogą je pomijać przy karmieniu. Podczas wychowu młodych mewkom nie może zabraknąć karmy miękkiej, biszkoptu, tartej bułki, maku i odżywki dla niemowląt np. "Bebiko". Mewki zjadają także różne zielonki oraz skiełkowane nasiona prosa i kanaru. Uzupełnieniem białka zwierzęcego, zwłaszcza gdy mewki japońskie wychowują inne pisklęta, są różne owady i ich larwy np. mączniki, które można samemu wyhodować i podawać mewkom. Pisklęta, które są dobrze karmione przez rodziców, opuszczają gniazdo po około 22 dniach życia. Jeszcze przez kolejne 10 dni karmione są jeszcze przez rodziców. Gdy młode się usamodzielnią, należy odseparować je od rodziców, którzy przygotowują się do następnych lęgów, ponieważ młode będą stale wracać do budki i brudzić nowo zniesione jajeczka. Młode potomstwo ma takie samo ubarwienie jak rodzice, mają jednak meszek na głowie, żółte kąciki dzioba oraz krótsze ogonki.
Hodowla.Mewka japońska nie jest trudna w hodowli, nie jest ona wrażliwa na zmienne warunki atmosferyczne, ale nie możemy aby temperatura spadła poniżej 10°C. Mewka japońska może przebywać z innymi małymi ptaszkami, ponieważ nie jest płochliwa ani napastliwa. Wymaga częstych kąpieli, z kąpieli korzysta także przy każdej wymianie wody. Podczas nocy lubi spać w budce lęgowej, zdarza się, że kilka ptaków upatrzy sobie tę samą budkę i stale w niej nocują. Pokarmy stosujemy takie same jak u zeberek. Dno klatki w której trzymamy mewkę japońską, musi być wysypane piaskiem, wraz z tłuczonymi skorupkami kurzych jaj i wapnem ptasim, który dostarcza organizmowi ptaszka składniki mineralne.
|
|
|
|
Komentarze (5)Autor: ~lukasz adams (2015-11-09, 20:51:44) [odpowiedzi: 0] (IP: 78.8.179.2)Odpowiedz
Temat:
tydzień temu znalezlizmy ptaka przypomina wyglądem mewke w sklepie zoologicznym stwierdzili ze to zeberka ale ma kolory i dziubek rudo biale czy jest tu jakiś hodowca z okolic Głogowa na dolnymśląsku żeby mógł zobaczyc | Autor: admin (2010-08-01, 13:15:13) [odpowiedzi: 3]
Temat:
Dyskusja użytkowników na temat: Mewka japońska |
|
