Ptak ten należy do astryld, zamieszkuje południową oraz północną Australię. Gniazduje przeważnie w krzakach. Życie jej jest bardzo ruchliwe nie jest ptakiem płochliwym. Stosunkowo dobrze znosi wahania temperatury. Lubi się kapać, ale podczas zimnych dni samiczki przeziębiają się oraz dostają biegunki, która może doprowadzić do ich śmierci. Amadyna diamentowa lubi słońce oraz lubi całymi grupami wygrzewać się w słońcu. Dobrze znoszą towarzystwo innych ptaków.
Wygląd.
Ubarwienie obojga płci jest prawie identyczne. Samiczka jest nieco mniejsza od samczyka. Czarny pas który przebiega przez pierś ptaka jest u samiczki węższy niż u samczyka. Czerwone pióra u nasady ogona samiczki jest bledszy niż u samczyka. Prawie czarne są sterówki u ptaków. Skrzydła barwy szafirowej z lekkim brunatnym nalotem , głowa koloru niebieskiego, dziób czerwony. Gardło , górna część piersi oraz brzuch są prawie białe. Boki ptaka są czarne z białymi prążkami. Upierzenie ptaka jest bardzo gęste i dobrze go chroni przed niekorzystną temperaturą. Młódki w pierwszych miesiącach życia są prawie szarej barwy. W miarę upływu czasu ich dziób staje się czerwony, a nowe pióra uzyskane po okresie pierzenia mają właściwą intensywną barwę. Młode samczyki już w pierwszych tygodniach po wyjściu z gniazda zaczynają śpiewać. Samiczki wydają tylko przeciągłe tony które wabią samczyka. Długość ciała wynosi około 12 cm. Budowa ciała jest krępa.
Hodowla.
Klatka lub witryna w której ma przebywać Amadyna diamentowa powinna być o wymiarach 60x40x50 cm, jej dno musi być wysypane piaskiem. W ciepłe dni musi znajdować się wewnątrz naczynie z niezbyt zimną wodą do kąpieli dla ptaków. W poidełkach butelkowych powinna znajdować się woda do picia, należy pamiętać że ta woda musi być odstała. Gałązki dębu lub sosny mogą ozdabiać klatkę lub witrynę dla ptaków. Amadyny diamentowe noce lubią spędzać w budkach. Żywienie oraz pielęgnacja jest taka sama jak w przypadku kulczyków szarych.
Amadyna diamentowa nie może przebywać w temperaturze poniżej 12°C. Taką temperaturę są w stanie wytrzymać tylko przez parę godzin. W naturalnym środowisku tego gatunku tak niskie temperatury nie występują, więc nie można do nie j przyzwyczaić ptaków.
Rozmnażanie.
Aby rozmnażanie nam się powiodło musimy spełnić kilka wymogów.
Po pierwsze musimy posiadać parkę (zdarza się że w hodowli jest parka ptaków ale niestety tej samej płci). Niektóre osobniki nieme, chore albo leniwe są traktowane jako samiczki- co jest mylne. W tej sytuacji nie dojdzie do kopulacji.
Po drugie , ptaki powinny posiadać prawidłowe upierzenie, bez ubytków (co występuje u samiczek, przez to że samczyki obskubują je z piór, ponieważ brak im soli mineralnych, witamin albo innych składników).
Po trzecie klatka musi być dobrze przygotowana - powinna znajdować się w odpowiednim pomieszczeniu.
Jeżeli decydujemy się na hodowanie poszczególnych ptaków, to musimy o nie dbać. Powinna być to dla nas przyjemność. O ptaki przeznaczone wyłącznie do reprodukcji trzeba dbać jeszcze bardziej. Trzeba im zapewnić czystą klatkę, powinny mieć zawsze świeżą wodę, karma powinna być najwyższej jakości. Klatka powinna przypominać ptakom ich naturalne środowisko (krzak, pnąca roślina lub gałąź).
Amadyna diamentowa nie akceptuje pierwszej swojej budki lęgowej (może nie odpowiadać ptakowi jej wygląd lub lokalizacja w klatce). Trzeba więc umieścić więcej budek np. dwie aby ptak wybrał dla siebie tą odpowiednią.
Ptaki te są bardzo kapryśne, podczas budowy gniazda musza mieć pod dostatkiem suchej trawy, siana, włókna konopnego oraz włosia. Dobry materiałem do budowy gniazda Amadyn diamentowych są drobne
bażancie pióra oraz małe płatki ligniny. Gniazdo budują obydwoje partnerzy. Samczyk dostarcza materiału a samiczka formuje kształt gniazda. Gniazdo ma jeden otwór. Budka o wymiarach 12x12x12 cm jest dobrym lokum dla przyszłego potomstwa. Samiczka znosi około 3-6 jajek. Wysiaduje je przez 13-15 dni. Samczyk wyręcza czasami samiczkę, a na ogół lubi być blisko niej. Po trzech dniach od wylęgu młode umie się już upominać o pokarm. Należy ptakom podawać wtedy skiełkowane ziarna, mieszankę jajeczną, drobne larwy mączników, mrówcze jaja (podawać podwójne porcje nasion).
Młode po upływie 22-23 dni opuszczają gniazdo i powoli staja się samodzielne. Samczyk wtedy przejmuje opiekę nad potomstwem i karmi je. Gdy młode zaczynają samodzielnie pobierać pokarm, należy je odseparować od rodziców. Rodzice przystępują do następnego lęgu, samczyk może być dla potomstwa wtedy agresywny (atakuje swoich synów).
Młódki długo mają szarą ochronną szatę. Po kilku miesiącach ją zrzucają i stają się podobne z upierzenia do rodziców. W tym okresie pierzenia musza się dobrze odżywiać oraz przebywać w
większych wolierach ( o długości 1 m). Musza uzyskać dobra kondycję w czym pomoże odpowiednia woliera. Mogą przebywać razem z innymi młodymi ptakami egzotycznymi (nawet troszkę od nich większych). Jesienią gdy temperatura obniży się do 15°C, młode ptaki musimy umieścić w ciepłym miejscu. Pierzenie ich trwa około 1 roku. Podczas pierzenia nie są w stanie znosić chłodnych dni i trzeba stworzyć im dogodne warunki.
|
