Amarant senegalik nazywany jest również amarantem małym, pochodzi ze środkowej Afryki. Zamieszkuje suche stepy, sawanny oraz tereny blisko osad ludzkich. Ptaki swoje kuliste gniazdo budują na niewielkich wysokościach, w krzewach. Przebywa i buszuje w niskich zaroślach. Amaranty gniazdują cztery razy do roku. Prawie zawsze używają tego samego gniazda, budują je samodzielnie lub przejmują gniazdo innych ptaków.
Głównym pożywieniem Amarant są dojrzałe i skiełkowane nasiona traw oraz różne owady oraz ich larwy.
Amarant jest ptakiem niepłochliwym, można do niego podejść na odległość kilkudziesięciu centymetrów.
Rozróżnia się dziewięć odmian tego gatunku, nieznacznie różniących się od siebie wyglądem i zachowaniem.
Wygląd Amaranta
Pióra głowy, karku, piersi, podbrzusza oraz kupra są rdzawoczerwonego koloru, u samczyków boki piersi są biało nakrapiane. Grzbiet jest czerwonobrunatny, pióra pokrywowe podogonowe są żółtobiaławe, a ogon brązowoczerwony. Amarant posiada lotki czerwone z brązowymi obrzeżami. Nogi oraz dziob ma również czerwone.
Samiczka jest ubarwiona mniej intensywnie niż samiec. Śpiewa zarówno samczyk jak i samiczka, śpiew samiczki trwa krócej i jest mniej donośny.
Długość ciała wynosi około 10 cm.
Hodowla Amaranta
Amarant jest ptakiem ciepłolubnym, najlepiej czuje się w temperaturze 20°C. Ptaki które pochodzą z domowej hodowli są bardziej odporne na zmienne warunki atmosferyczne niż te ptaki pochodzące bezpośrednio z importu. Podczas transportu z kontynentu afrykańskiego do Europy ginie dużo samiczek (samczyki są bardziej odporne na zmiany temperatur).
Nowo nabytym ptakom podajemy do jedzenia rozmaite drobne nasiona, ale ich głównym pożywieniem jest ten sam pokarm co amadyn wspaniałych. Do picia zamiast wody podajemy im rumianek lub miętę. Zapotrzebowanie ptaków na białko, witaminy i sole mineralne może być zaspokojone przez podawanie sproszkowanego mleka lub odzywki dla niemowląt. Jeśli będziemy podawać ptakom karmy w odrębnych pojemniczkach, będziemy mogli zauważyć co, kiedy i w jakich ilościach zjada nasz podopieczny i co najbardziej mu smakuje.
Klatka dla jednej pary amarantów nie musi być duża, wystarcza wymiary 60x40x40 cm. W środku możemy umieścić ozdobne rośliny lub krzaki, dzięki nim ptaki będą czuły się bezpiecznie. Amaranty nie lubią przebywać z innymi ptakami ozdobnymi innego gatunku, ale żyją ze sobą w zgodzie. Chętnie przebywają razem na gałązce, świadcząc sobie przy okazji usługi" pielęgnacyjno-kosmetyczne". Kiedy zostaną czymś przestraszone, unoszą pionowo do góry ogony i wykonują nimi krótkie, szybkie ruchy wahadłowe. Prawdopodobnie są jedynymi ptakami trzymanymi w domu, które w ten sposób wyrażają swój strach.
Rozmnażanie Amaranta
Ptaki które są przeznaczone do reprodukcji muszą mieć co najmniej 10 miesięcy. Klatka powinna być dość duża o wymiarach 100x70x50 cm, gęsto obsadzona roślinami krzaczastymi, w których trzeba umieścić budkę lub kuliste gniazdo z otworem z boku. Musimy w klatce umieścić ptakom odpowiedniego budulca, ponieważ Amaranty mogą chcieć same budować gniazdo. Najczęściej używają do budowy długich źdźbeł traw, włosia i włókna konopnego. Wnętrze gniazda wyścielają delikatnym włosiem oraz piórami, otwór robią z boku.
Zanim pary przystąpią do budowy gniazda, samczyki przez kilka dni wykonują taniec godowy.
Podczas tańca samczyk trzyma w dziobie słomkę bądź trawę, pióra pokrywowe brzucha oraz pleców ma mocno napuszone, stoi na gałązce i przechylając głowę na boki wykonuje swoją pieśń. Czyni to tak długo aż w końcu samiczka stanie się mu przychylna, wtedy odrzuca słomkę, parę razy dziobem uderza samiczkę w plecy i zaczyna fruwać wokół niej. Po pierwszej kopulacji ptaki przystępują do budowy gniazda w środku gęstego krzaku.
Samiczka znosi 3-6 jaj, które prawie zawsze wysiaduje sama przez 13 dni.
Amaranty dobrze znoszą kontrolę gniazda. Wychów młodych jest przeważnie udany, jeżeli ptaki mają zapewniony dostęp do białka zwierzęcego. Zaleca się, aby Amaranty przygotowywać do gniazdowania wtedy gdy w przyrodzie jest pod dostatkiem pokarmu zwierzęcego (późną wiosną i latem). Mamy wtedy dużo mrówczych jaj, mszyc, dafni oraz mączników. Ptaki potrzebują również karmy jajecznej oraz skiełkowanych nasion.
Młode ptaki po dwudziestu dniach opuszczają gniazdo, lecz jeszcze przez 10 dni są karmione przez rodziców. Posiadają szarobeżowe upierzenie, ich kuper jest czerwony. U samczyków na na szarobeżowych piórach jest widoczny czerwony nalot.
Pierzenie młodych trwa około 6-15 tygodni. Podczas pierzenia ptaki nie powinny przebywać w temperaturze poniżej 20°C, a ptakom należy dostarczać w pokarmie dużo karotenu. Powinniśmy im podawać dużo marchewek oraz zielonek. Młode samce zaczynają śpiewać już w trzecim tygodniu po opuszczeniu gniazda.
|
