|
|
|
Bażant srebrzysty (łać.Lophura nycthemera)
|
|
Bażant srebrzysty lub inaczej Kiściec srebrzysty
posiada liczne podgatunki: według klasyfikacji Johnsgarda występuje piętnaście podgatunków Kiścca srebrzystego:
- Lophura nycthemera nycthemera najpopularniejszy, a zarazem i największy ptak z tego gatunku spotykany w hodowli. W warunkach naturalnych zasiedla on tereny południowo-wschodnich Chin
- Lophura nycthemera lewisi
- Lophura nycthemera annamensis
- Lophura nycthemera engelbachi
- Lophura nycthemera beli
- Lophura nycthemera berliozi
- Lophura nycthemera rufipes
- Lophura nycthemera ripponi
- Lophura nycthemera. jonesi
- Lophura nycthemera occidentalis
- Lophura nycthemera beaulieui
- Lophura nycthemera fokiensis
- Lophura nycthemera whiteheadi
- Lophura nycthemera omeiensis
- Lophura nycthemera rongjiangensis.
Dodatkowo w przeszłości do podgatunków Kiścca srebrzystego zaliczano Lophura nycthemera crawfurdi oraz Lophura nycthemera lineata, jednakże ostatnio przeprowadzone badania kodu genetycznego tych ptaków dowodzą, iż powinny one należeć do gatunku Kiścca nepalskiego czyli Lophura leucomelanos.
Naturalne środowisko bytowania tych ptaków jest zróżnicowane. Można przedstawicieli tego gatunku spotkać zarówno na trawiastych i porośniętych bambusem nizinach, jak i w wiecznie zielonych i liściastych lasach.
Lophura nycthemera nycthemera
Samiec Kiścca srebrzystego na szczycie swojej głowy dumnie nosi długi, czarny czub. Jego podbródek i gardło są także czarno zabarwione, a brzuch jest połyskliwie niebiesko- czarny. Reszta ciała tego ptaka jest biała, ale poprzecinana mnóstwem czarnych prążków. Ogony tych bażantów mogą osiągać znaczne długości, a kilka centralnie umieszczonych piór jest zawsze śnieżnobiałych. Jedną z bardziej rzucających się cech w wyglądzie samca jest mnóstwo jaskrawo czerwonych witek (króciutkich czułków) na skórze twarzy, także czerwonej, które są wykorzystywane podczas okresu godowego. Kiścce srebrzyste nie osiągają swojego imponującego upierzenia aż do ich drugiego roku życia. Pierwszoroczne samce bardzo często odznaczają się czarnymi plamkami na piersiach, kiedy to reszta ciała pozostaje brązową z niewieloma szarawymi prążkami.
Samice są raczej bure i przeciętne w wyglądzie, oliwkowo- brązowe. W upierzeniu samic występuje ogromny indywidualizm osobniczy, szczególnie co do prążkowań na brzuchu, i rzadko można spotkać dwie takie same kury. Generalizując samice są zdecydowanie mniejsze oraz mają bledsze czerwone witki na twarzy.
U obu płci dziób jest szary, stopy czerwone.
Niedojrzałe Kiścce srebrzyste przypominają samice, ale ich upierzenie jest jaśniejsze od upierzenia samic.
Lophura nycthemera lewisi
Samce są pod względem wyglądu bardzo podobne do Lophura leucomelanos crawfordi, z tą różnicą, iż ogon i czub są dłuższe, a prążki na piórach górnej części ciała są bardziej wyraźne. Samice tego podgatunku mają bardzo długi czub, a ich upierzenie jest szarawo- brązowe i udekorowane jest misternymi świderkowatymi prążkami.
Obecność w naturalnym środowisku: różni się w zależności od podgatunku. Lophura nycthemera nycthemara oraz Lophura nycthemera fokiensis uważane są za gatunki stabilne. Pozostałe podgatunki takie jak Lophura nycthemera annamenesis, Lophura nycthemera whiteheadi i Lophura nycthemera engelbachi zasiedlają mniejsze obszary, dlatego są wrażliwe na wyniszczanie ich siedlisk, a przez to zagrożone.
Ciekawostki: Kiścce srebrzyste już od najdawniejszych czasów fascynowały ludzi. Ślady ich obecności można spotkać w starożytnej sztuce i poezji Chin, a w wielu utworach i legendach właśnie te ptaki uosabiały mitycznego białego feniksa.
Dane hodowlane:
Kiściec srebrzysty i jego podgatunki są popularnymi i dobrze zadomowionymi ptakami w hodowli. Jednakże należy mieć na uwadze fakt, iż wiele z tych ptaków mogło ulec wymieszaniu z innymi podgatunkami i stworzeniu krzyżówek. Dlatego raczej kiścce czystej krwi są rzadkością w ptaszarniach.
- Okres rozrodczy:Kiściec srebrzysty jest jednym z pierwszych ptaków w wolierze, który zaczyna znosić jajka. Nie należy być zaskoczonym, gdy znajdzie się bażancie jajo nawet wtedy gdy dookoła leży jeszcze śnieg. Ptaki bowiem zaczynają składać jaja pod koniec lutego, a kończą w okolicach maja..
- Dojrzałość płciowa:ptaki te osiągają dojrzałość płciową w drugim roku życia, ale nierzadko pierwszoroczne osobniki są już płodne
- Wielkość miotu: od 6 do 15 jaj
- Okres inkubacji: od 26 do 27 dni
Porady hodowlane:
Kiściec srebrzysty i jego podgatunki to ptaki śmiałe, ciekawskie, piękne i dostojne. Kiściec srebrzysty jest perfekcyjnym ptakiem hodowlanym, a także idealnym ptakiem dla początkujących hodowców. Samce bywają bardzo wojownicze i często wykazują agresywną postawę w stosunku do właścicieli jak i samic. Dlatego wchodząc do woliery warto ubezpieczyć się w na przykład kij do odganiania napastnika. Gatunek ten należy do bardzo silnych i wytrzymałych ptaków, znoszącym z powodzeniem silne wiatry, czy niskie temperatury. Jednakże dostateczna ilość cienia wymagana jest podczas upalnych dni letnich.
Zaleca się aby pozwolić kurze po złożeniu jaj na ich wysiedzenie i zaopiekowanie się potomstwem, ponieważ samice bażanta srebrzystego są troskliwymi matkami i opiekunkami. Dodatkowo, mimo iż samce są raczej złośliwe z natury, to w doskonały sposób biorą udział w wychowaniu piskląt. Pisklęta rosną bardzo szybko i już po paru dniach są zdolne do latania.
Do hodowli tych ptaków wymagana jest ptaszarnia raczej dużych rozmiarów z dużą ilością zarośli, gałęzi, kłód, skał i tym podobnym, które urozmaiciłyby wybieg. Bażanty srebrne nie lubią towarzystwa innych gatunków ptaków, dlatego jeśli nie jest możliwym zapewnienie osobnej ptaszarnie, trzeba przynajmniej odgrodzić miejsca z wodą i pokarmem.
|
|
|
|
Komentarze (15)Autor: admin (2010-08-01, 13:15:13) [odpowiedzi: 14]
Temat:
Dyskusja użytkowników na temat: Bażant srebrzysty |
|
