Występowanie:
Gęś łabędzionosa (łac. Anser cygnoides) swoje tereny lęgowe ma na terenach dzisiejszej Mongolii, w północnej części Chin oraz w południowej i środkowej części Syberii. Gęś ta zimuje w Chinach oraz Korei i Japonii.
Inna nazwa: Garbonos
Wygląd:
Zarówno samica jak i samiec wyglądają tak samo - brązowe ubarwienie, z jasna obwódką dookoła piór, grzbiet ciemniejszy. Wierzch głowy gęsi łabędzionosej oraz tylnia część szyi idzie ciemna brązowa pręga. Boki głowy oraz szyja w całości białe. Brzuch aż po nogo biały. Nogi w kolorze pomarańczowym, tak samo jak dziób. Gęś łabędzionosa jest przedstawicielem gęsi o średnich rozmiarach. Młode od spodu biało żółte, od góry brązowe. Wielkość gęsi łabędzionosej waha się w przedziale 80-100cm. Gęś łabędzionosa jest gatunkiem monotypowym.
Trzy osobniki gęsi łabędzionosej
Gniazdo|młode:
Gęś łabędzionosa tworzy gniazda blisko ujścia koryta rzeki. Chętnie również buduje w głębi lądu, na stepach, nizinach w górach, jednak zawsze blisko rzek lub jezior. Gniazdo gęsi łabędzionosej tak samo jak np. koskoroba budowane jest przez parkę nisko na ziemi wśród wysokich traw, wyścielone puchem oraz dużą ilością siana. Samica znosi do 9 białych jaj, które następnie wysiaduje przez około miesiąc. Gdy pisklęta się wyklują kilka rodzin łączy się w jedno stado, by zminimalizować niebezpieczeństwo oraz by czuć się pewniej w sytuacji zagrożenia życia. Tak utworzone stado opiekuje się młodymi aż do nabytej pełnej samodzielności przez młode.
W razie jakiegokolwiek zagrożenia młode wskakują do wody i od razu zaczynają nurkować. W tym czasie samica gęsi łabędzionosej udaje, że ma złamane skrzydło bądź nogę odciągając w ten sposób na bezpieczną odległość drapieżnika od młodych. Trzy miesiące po wykluciu młode stają się samodzielne i są już wtedy zdolne do lotów. Dojrzewanie płciowe przypada na trzeci rok życia.
Gęś łabędzionosa na wodzie
Żywienie:
Pożywieniem gęsi łabędzionosych jest głównie trawa, zielone części roślin. W hodowli gęś łabędzionosą karmimy ziarnami zbóż, zielonką, paszą dla gęsi oraz różnego rodzaju skorupiakami, mięczakami.
Historia:
Gęś łabędzionosa znana była już 3000 lat temu w Chinach, gdzie gęsi łabędzionose zostały udomowione po raz pierwszy. Forma udomowiona (nazwana gęsią chińską) znacznie różni się od swojej dzikiej odmiany. Gęś ta rozpowszechniła się na terenie całej Europy i Afryki, gdzie hodowana była niczym drób domowy. Wygląd gęsi łabędzionosej udomowionej różni się od swojej dzikiej odmiany głównie kształtem głowy. U nasady górnej części dzioba znajdziemy dużą narośl, a na gardle wiszący fałd skórny. Oprócz ptaków o standardowym upierzeniu znane są przypadki wersji albinoskiej.
Na początku II Wojny Światowej na terenach Wielkiej Brytanii doszło do skrzyżowania dzikiego ptaka z odmianą udomowioną. Krzyżówka taka hodowana jest np. w ogrodach zoologicznych oraz w prywatnych hodowlach.
Parka gęsi łabędzionosej
Hodowla:
Gęsi łabędzionose są z natury łagodnymi ptakami, jednak podczas okresu lęgowego należy każdej parce znaleźć oddzielne miejsce na zbudowanie gniazda i złożenie jaj przez samicę. Gęsi łabędzionose potrzebują jeszcze wybiegu z trawnikiem i dostępem do zbiornika wodnego. Zimy znoszą bardzo dobrze, jednak warto mieć małe pomieszczenie z grubą warstwą słomy, gdzie będzie można przenieść ptaki podczas bardzo srogiej zimy.
Witam, posiadam od zeszłego roku parkę gęsi garbonosych, w tym roku gąska zaczęła nieść jajka w domku, ktory dla nich wybudowałem. Jest marzec, ale nadal zdarzają się przymrozki! Czy jaja są narażone? Gąska ma solidne gniazdo,... [->]
witam zająłem się w zeszłym roku na wiosnę hodowlą ptaków min. gęsi łabędzionosych mam pytanie odnośnie tych ślicznych gęsi czy normalne jest iż mimo chłodu ( wręcz mrozu) chcą się kąpać i robią to dość długo nawet do... [->]
