Zamieszkuje południowe wybrzeże Australii oraz okoliczne wyspy.
Wgląd.Ptaki nie mają jakiegoś nadzwyczajnego upierzenia, ale są ładne. Popielata barwa z delikatnym odcieniem brązu na grzbiecie, ożywiona jest czarnymi plamkami na pokrywach skrzydeł. Dziób jest krótki i gruby u nasady, zwężający się ku końcowi, niemal w całości pokryty żółtawozieloną skórą, tylko jego koniec jest czarny. Obie płcie ubarwione tak samo .
Samica odzywa się ochrypłym, niskim gęganiem , samiec donośnym trąbieniem. Sylwetki ptaków, jednakowa barwa samców i samic, sposób odżywiania jak i czarnobiałe ubarwienie piskląt tak typowe dla gąsiąt, wskazywało by, ze jest to bez wątpienia gęś. Wiele osób zgadza się z ta tezą, ale są i tacy którzy twierdzą, że kapodzioby nie są gęsiami, a powyższe cechy to zjawisko konwersacji. Prowadzą typowo lądowy tryb życia, do wody wchodzą nie zbyt chętnie i tylko w wyjątkowych sytuacjach. Ich pisklęta chętnie pływają i nurkują co wprawia rodziców w zakłopotanie, niekiedy muszą przepłynąć spory kawałek za swoimi pisklętami. Młode ptaki w miarę dorastania już także niechętnie wchodzą do wody. Podobnie jak u bernikli hawajskiej, błony pławne są zredukowane. Długość ciała zróżnicowana 75-100 cm.
Rozmnażanie.Ptaki te tworzą trwałe pary, do rozrodu przystępują w trzecim roku życia. Lęgi zaczynają zimą, kiedy długość dnia skraca się do ośmiu godzin. Jest to pora roku, kiedy nad suchymi przez pozostałe miesiące wybrzeżem i wyspami pojawiają się ciągłe opady deszczu, które powodowały intensywny wzrost traw, jest ona podstawowym pokarmem kapodziobów.
Tokowanie i następujące po nim legi są nietypową wśród blaszkodziobych reakcją na skracający się dzień. Na początku sezonu rozrodczego każda para wybiera obszerny rewir lęgowy, którego zaciekle broni przed każdym intruzem, który przekroczy jego granicę. Gniazdo robią zawsze na ziemi wśród rzadkiej roślinności, które ma kształt misy o głębokości 8-10 cm, wysłane jest suchym materiałem roślinnym i puchem. Samica znosi 4-6 jaja, o kolorze kremowym, wysiaduje je przez 34-37 dni. Pisklęta wodzone są troskliwie przez rodziców. Pisklęta wodzone są troskliwie przez rodziców. Między 70 a 76 dniem życia młode ptaki są już samodzielne, opuszczają rodziców i gromadzą się w stadach. Żywią się wyłącznie pokarmem roślinnym. W miejscach gdzie pasły się kapodzioby, pozostaje ostry, specyficzny zapach, którego nie znoszą owce. Z tego powodu nie są lubiane przez okolicznych farmerów.
Hodowla.Pierwsze kapodzioby, które trafiły do Europy, przywieziono z wielkiej Brytanii w 1830 roku, krótko po transporcie zaczęły się rozmnażać. Są agresywne i na wybiegu, może przebywać wyłącznie para. Szczególnie podczas tokowania i rozrodu samiec atakuje, każde zwierzę, które znajdzie się na wybiegu. Często atakuje także ludzi, szarpiąc ich odzież, dlatego nie powinniśmy dopuszczać aby ptaki miały kontakt z małymi dziećmi. Zdarzają się czasami takie, które oczekują od swojego właściciela pieszczot i są bardzo szczęśliwe, kiedy je głaszczemy, a przy każdej okazji lubią przebywać obok nas. Wybieg powinien być porośnięty trawą, którą będą się żywiły. Bardzo często gniazdują w październiku, listopadzie, a nawet w styczniu, dlatego powinny mieć dostęp do pomieszczenia z grubą warstwą słomy, w którym będą mogły odbyć lęgi. Coraz częściej także, znajdują się pary, które gniazdują dopiero na wiosnę. Ptaki żywimy przeważnie zielonkami, okopowymi, i niewielką ilością ziarna zbóż. Przed i w czasie lęgów podajemy im granulat dla gąsiąt.
Obrączki 18 mm.
|
