Drzewica dwubarwna osiąga wielkość około 18-21 cm długości. Charakterystyczne cechy to niebieskawo-szare nogi oraz długa szyja. Gatunek ten posiada brązowe pióra i cynamonowo-ciemnobrązowe skrzydła ze srebrzysto-białym paskiem na brzegach. Ma biały kuper i niebiesko-szarym nogi. Samce i samice wyglądają podobnie, choć samce są nieco większe.
Zakres
Drzewice dwubarwną znaleźć można na teranach od południowej Kalifornii do południowo-zachodniej Arizony, na południe do Meksyku i na Florydzie. Można go również znaleźć w Ameryce Środkowej i Południowej oraz Afryce i Azji.
Drzewica dwubarwna w locie
Żerująca parka drzewicy dwubarwnej
Siedlisko:
Drzewica dwubarwna mieszka na teranach bagnistych, na wilgotnych łąkach, polach ryżowych oraz zarówno na zalanych terenach rolniczych jak i lagunach.
Dieta
Drzewica dwubarwna zwykle odżywia się w nocy. Zjada nasiona traw i chwastów, można też ją spotkać na polach ryżowych. Czasami zbiera materiał roślinny w płytkiej wodzie.
Cykl życiowy:
Samica składa jaja w ilości około 12-15 jaj do gniazda wykonanego z trawy lub trzciny. Gniazdo zwykle znajduje się od kilku do kilkunastu centymetrów nad powierzchnią wody. Gniazdo takie bardzo często zbudowane jest w ryżowym polu. Może zostać zbudowane na brzegu jakiegoś stawu lub bagna, np. w kępie sitowia. Czasami więcej niż jedna kaczka będzie używać dokładnie tego samego gniazda na wylęg. Kacze pisklęta wylęgają się około 24-26 dni, a rodzice dbają o swoje młode pisklęta przez około 60 dni.
Po czasie 63 dni młode uzyskują zdolność do latania, dojrzałość osiągają po 1 roku życia.