Gęś garbonosa posiada dość wysoki, mięsisty garb u górnej nasady dzioba. Garb znajdujący się na dziobie, jest cechą charakterystyczną ptaka, właśnie od tego garbu wzięła się jego nazwa. Zdarza się , że Gęś garbonosa jest czasami nazywana Gęsią Chińską, ponieważ została ona wychodowana w Chinach. W stanie dzikim gęsi te można spotkać na terenach Azji oraz Japonii. W Polsce rasę tę można spotkać w hodowlach-gospodarstwach na obszarach południowo-wschodnich. Mięso gęsi garbonosej, jest chude, a jaja są bardzo smaczne. Gęś garbonosą podobnie jak suwalską cechuje bardzo dobra odporność na niekorzystne warunki atmosferyczne. Gęś garbonosa nie jest formą ewidencjonowaną w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Bardzo często zdarza się, że gęś garbonosa jest mylona z gęsią kubańską, która ma również garb. Gęsi te różnią się szyją, ponieważ gęś garbonosa ma ją dłuższą, także kolor ich dziobu jest inny, gęś kubańska ma dziub o barwie czarnej, a garbonosa ma dziub pomarańczowo- czerwony. Podgardle u gęsi garbonosej jest bardzo wyraźnie zarysowane, czego nie można powiedzieć u kubańskiej. Gęsi maja bardzo obfite upierzenie, ich puch jest bardzo dobrej jakości. Gęś garbonosa występuję posiada upierzenie o barwie białej oraz szaro-brązowej. Poza charakterystycznym garbem na nosie, gęś posiada także charakterystyczny pas o barwie brązowej, który zaczyna się na głowie, a kończy się na grzbiecie. Cały przód szyi oraz górna część piersi jest w barwie białej, następnie barwa ta stopniowo przechodzi w kolor żółtawy oraz szaro-brązowy. Kuper gęsi jest widocznie spiczasto zakończony.
Gęś garbonosa w wieku około 12 tygodni osiąga wagę ciała od 3600 g do 3900 g, zaś gęsiory posiadają masę ciała od 4100g do 4400g. Nieśność samic wynosi około 60 jaj. Okres wysiadywania jaj wynosi około 28 dni. Gęś garbonosa jest dobrą nasiadką. Młode gąsięta są bardzo wrażliwe na chłód i wilgotność, hodowca powinien zapewnić młodym ptakom w swojej hodowli odpowiednią temperaturę i wilgotność, która powinna panować w pomieszczeniu w którym przebywają młode ptaki, aby zminimalizować w ten sposób ryzyko zachorowań. Gęś garbonosa nie posiada zbyt wielkich wymagań żywieniowych, lubi jeść trawę, młode pędy roślin, zboże oraz owoce.
