Jest to kuzynka srebrzanki modrodziobej, która jest zdecydowanie większa od srebrzanki hotentockiej. Gatunek ten pochodzi z Afryki.
Zamieszkują one najczęściej tereny wschodniej i południowej Afryki, od Sudanu południowego, Etiopii po Republikę Południowej Afryki oraz Madagaskar, występują jednak bardzo nieliczne pary zamieszkujące inne rejony Afryki.
Natomiast w północnej części Nigerii oraz w pobliżu jeziora Czad żyje izolowana populacja tego gatunku.
Wygląd:
Zarówno samiec jak i samica z tego gatunku ma bardzo podobne umaszczenie.
Wierzch głowy po dolną część krawędzi oka jest w kolorze brunatnoczarnym.
Reszta części głowy kremowa z bardzo brunatną plamą usytuowaną na tylnej części jak i po bokach głowy.
Bok i piersi tułowia tej kaczki płowe, posiadając jednak ciemnobrązowe plamki, natomiast boki w tylnym odcinku części tułowia jednolicie płowe.
Grzbiet w kolorze ciemnobrunatnym, na krawędziach piór widoczne szare ramki.
Skrzydła mają zielononiebieski błyszczący odcień widoczny bardzo na tle ciemnego brązu całych skrzydeł.
Lusterko błyszczące, zielone, można by rzec obramowane paskiem białoczarnym.
Dziób szaroniebieski, z uwidocznioną bardzo ciemną linią dzieląca dziób na "pół".
Oczy zazwyczaj czarne, jednak zdarzają się osobniki z oczami o barwie brązowej.
Nogi ciemnoniebieskie.
Samica delikatnie ciemniejsza od samca, dzięki czemu dla wprawionego oka łatwo jest je odróżnić od siebie.
Maksymalny rozmiar tego gatunku waha się w przedziale 31-35 cm.
Najszybciej tą kaczkę znajdziemy na płytkich jeziorach, gdzie zauważalna jest wielka ilość roślinności wodnej, oraz na mokradłach i bagnach.
Gdy poziom wód ustabilizuje się, i będzie odpowiedni, kaczki te mogą przystąpić do lęgu.
|
|
| Parka srebrzanki hotentockiej. |
Srebrzanka hotentocka. |
W Republice Południowej Afryki lęgi zaczynają się już w styczniu i trwają aż do końca kwietnia, natomiast w Kenii jest inaczej, a mianowicie lęgi są w okresie czerwiec-październik.
Przeważnie swoje gniazda buduje w okolicach wysokich traw, trzcin i przy bliskim sąsiedztwie z wodną zielenią. Co ciekawe, budową gniazda zajmuje się wyłącznie samica.
Gniazdo budowane jest na ziemi, bardzo blisko zbiornika wodnego, tak, by samicy było wygodnie uczyć przyszłe wyklute małe pisklęta, którymi się opiekuje przez 40-50 dni, po czym stają się niezależne.
Jaja składane przez samicę mają różne stopnie intensywność koloru brązowego, bardzo często są to jaja o barwie bardzo jasnego brązowego, jednakże zdarzają się oczywiście odstępstwa od tej zasady, gdyż bardzo rzadko, ale jednak się zdarza widzieć jaja o barwie ciemno brązowej, co może świadczyć, że ptak ten, albo żyje w stresie, albo dieta srebrzanki jest nieodpowiednia.
Jaja są wysiadywane tylko przez samicę, przez okres 25-28 dni, rolą samca w tym okresie jest bardzo intensywne i bardzo agresywne chronienie gniazda i przyszłych piskląt.
Młode ptaki po pierwszym roku życia stają się już dorosłymi osobnikami.
Srebrzanka hotentocka nie jest gatunkiem, który łączy się w stałe pary, chociaż występują takie przypadki, mimo wszystko jest to raczej gatunek, który łączy się w pary sezonowo.
Ich największą aktywność określa się na poranne godziny, oraz na późno wieczorne, również aktywna w nocy.
Podczas godzin popołudniowych, bardzo często spotykane w grupkach liczących do kilku osobników, wśród gęstych krzaków roślin wodnych, oraz roślin na lądzie.
Gdy zbliża się okres żerowania, stada formowane zostają z małej ilości osobników lub wypływają na żer parami.
Gdy sezon lęgowy i rozrodczy jest już dawno obecny, srebrzanki hotentockie można spotkać w stadach liczących nawet ok. 400 - 500 sztuk, często stada takie nie składają się tylko z tego jednego konkretnego gatunku, gdyż gatunek ten bardzo lubi przebywać z srebrzanka czerwonodzioba (łac. Anas erythrorhyncha).
Żerują on wtedy podczas brodzenia, pływania a bardzo często też podczas nurkowania, tak, by zwiększyć szansę trafienia ulubionych przez ten gatunek zielone pędy, owoce a nawet korzenie roślin wodnych, małe zwierzęta wodne (bezkręgowce typu skorupiaki, mięczaki jak również owady wodne i ich larwy.
Srebrzanka hotentocka jest bardzo częstym okazem wśród hodowlanych regionach, ponieważ nadają się one bardzo dobrze do wolier z innymi gatunkami, a gdy posiadamy wybieg z okazałym zbiornikiem wodnym można ze spokojem wpuścić kilka par srebrzanki hotentockiej, co na pewno podniesie wartość naszej hodowli nie tylko ze względu na piękno tych ptaków, ale również ze względu na późniejsze rozmnażanie.
|
| Rysunek przedstawiający srebrzankę hotentocką. |
Okres lęgowy u tych ptaków zaczyna się już pod koniec marca, a kończy wraz z pierwszymi dniami czerwca, jednak zdarza się, że można się spodziewać nawet lęgów w okresie lipiec-sierpień.
Podczas okresu lęgowego trzeba zapewnić srebrzankom własne zaciszne miejsce, bez konkurencyjnych innych gatunków, najlepiej jakąś wolierę w zacisznym miejscu, wśród roślin, z częściowym zacienieniem, z możliwym dostępem do zbiornika wodnego tylko dla nich, jednak nie jest to wymagane.
To, co warto pamiętać, przy chęci pomagania srebrzankom podczas wylęgu, to informacja, że młode pisklęta potrzebują bardzo dużo ciepła. Dorosłe i młode osobniki należy karmić jak osobniki Srebrzanki modrodziobej (łac. Anas versicolor).
Podczas zimy wymagane jest miejsce suche, najlepiej ciepłe i zamknięte pomieszczenie, w którym kaczki te znaleźć mogą grubą warstwę słomy.
Pomieszczenie oczywiście musi być zamknięte, inaczej kaczki mogę się przeziębić.
|
