Hełmiatka różowodzioba gniazduje w środkowej Argentynie, Urugwaju, południowej Boliwii, południowym Paragwaju, południowej Brazylii oraz na wybrzeżu środkowego Chile.
Zimy spędzają w środkowo-wschodniej Boliwii i środkowej Brazylii.
Na granicy terenów lęgowych oraz zimowisk żyje populacja osiadła.
Wygląd hełmiatki różowodziobej
Kaczor Hełmiatki różowodziobej nigdy nie traci swojej barwnej szaty. Głowa, szyja oraz pierś są koloru czarnego z wyraźnym, purpurowym połyskiem.
Wierzch ciała posiada czarny z drobnym, szarym prążkowaniem. Brzuch oraz boki ciała są delikatnie czarno-szaro prążkowane. Pióra podogonowe są barwy białej, nogi koloru żółtego, oczy czerwonego.
U nasady różowego dzioba z czarnym końcem, znajduje się czerwona narośl.
Kaczka jest ciemnobrązowa, posiada jaśniejsze gardło oraz jej pióra znajdujące się wokół nasady dzioba są białawe. Dziob niebieskawoszarawy z czarnym końcem, bez narośli u nasady.
Młode możemy poznać po różowym odcieniu dzioba.
Długość ciała wynosi około 53-58 cm. Gatunek monotypowy.
Rozmnażanie hełmiatki różowodziobej
W swojej ojczyźnie ptaki występują bardzo licznie. Są spotykane nad płytkimi jeziorami z obfita roślinnością nadbrzeżną , w otoczeniu otwartych przestrzeni.
Gniazdują też na łąkach zalewowych oraz mokradłach porośniętych krzewami.
Miejsca które wybierają na gniazdo są zazwyczaj położone na podwyższonych terenach, wśród roślin, blisko wody.
Kaczka znosi od 8 do 12 jaj, koloru szarozielonego, wysiaduje je przez 26-29 dni.
Pisklęta żywią się drobnymi organizmami zwierzęcymi oraz delikatnymi częściami roślin. W wieku 50-75 dni ptaki staja się samodzielne, łączą się w stada i zaczynają latać w poszukiwaniu obfitych terenów na żerowiska. Dojrzewają w drugim roku. Osobniki dorosłe żywią się pokarmem roślinnym oraz zwierzęcym.
Hodowla hełmiatki różowodziobej
Ten gatunek jest często spotykany w hodowlach, prawdopodobnie ze względu na to iż kaczor swoja barwna szatę nosi przez cały rok.
Hełmiatka różowodzioba nadaje się na wybieg wielogatunkowy , nie można jednak umieszczać na tym samym wybiegu hełmiatek, z którymi łatwo się krzyżują.
Należy im zapewnić także zbiornik z czystą wodą, ponieważ stanowi on podstawę dobrego samopoczuciakaczek.
Do lęgów przystępują na wiosnę. Chętnie gniazdują w koszu i w budkach lęgowych (wykorzystują je corocznie).
Zarówno dorosłe jak i młode osobniki żywimy podobnie (jak Hełmiatki) z nieco większym udziałem pokarmu zwierzęcego.
Jeśli mają niezamarznięte lustro wody, to zimy znoszą bardzo dobrze. Ale podczas silnych mrozów musimy im zapewnić schronienie w suchym pomieszczeniu na grubej warstwie słomy.
Obrączki: 11 mm.
|
