|
|
|
Głowienka (łać.Aythya ferina)
|
(łac. Oxyura jamaicensis)
Występowanie:
Sterniczka jamajska zamieszkuje terany Ameryki Południowej, Ameryki Środkowej oraz Ameryki Północnej. Większość swojego życia sterniczka jamajska przebywa na wodzie, dlatego szukając dzikich osobników należy szukać jezior oraz stawów.
Wygląd:
Samiec sterniczki jamajskiej w szacie godowej ma czarny czubek głowy, białe boki (okolice policzków) oraz brązowobrunatną resztę ciała. Sterówki u sterniczki jamajskiej są długie, sztywne w kolorze ciemnego brązu. Dziób oraz nogi lekko niebieskawe, oczy w kolorze bardzo ciemnego brązu.
Samiec sterniczki jamajskiej w szacie spoczynkowej ma wygląd samicy, z tym jednak wyjątkiem, ze zachowuje on rysunek głowy jak w upierzeniu godowym. Dziób z niebieskawego zmienia barwę na szary. Młode wyglądają jak dorosłe osobniki.
Gatunek polipowy, występują trzy podgatunki:
|
| Parka sterniczki jamajskiej |
Oxyura jamaicensis jamaicensis - gniazduje od południowych stanów Zjednoczonych aż po północna Kanadę. Zimuje w Meksyku aż po Gwatemalę oraz daleko na południu Ameryki Północnej. Pod koniec lat 60 wieku XX była hodowana na Wyspach Brytyjskich, postrzegana również na terenach Europy zachodniej. Zalatuje rzadko na tereny Europy środkowej oraz Afryki (głównie północnej). Wielkość waha się od 33-45cm.
Oxyura jamaicensis andina - ten podgatunek sterniczki jamajskiej znajdziemy głównie na terenach środkowych i wschodnich And, Ekwadoru i Kolumbii. Samiec podczas godów na policzkach otrzymuje czarne plamki.
Długość ciała podobnie jak podgatunek Oxyura jamaicensis jamaicensis (33-45cm).
|
| Samiec sterniczki jamajskiej |
Oxyura jamaicensis ferruginea - występowanie głównie na terenach południowej Argentyny, Peru, Boliwii, Chile, południowej Kolumbii oraz Ziemi Ognistej. Podczas godów, samiec przybiera szatę godową (głowa w całości czarna). Wielkość 40-45cm.
Lęgi:
Sterniczka jamajska podczas lęgów zasiedla głównie słodkowodne jeziora, mokradła i bagna które obfitują w roślinność zanurzoną i nadbrzeżną. Sterniczki jamajskie zimują na jeziorach, stawach wolnych od lodu, znajdziemy je również na słonawych lagunach. Lęgi u sterniczki trwają od początku kwietnia do końca maja. Rzadko wykorzystywane są specjalne kosze lub budki lęgowe.
|
| Samica sterniczki jamajskiej |
Gniazdo:
U sterniczki jamajskiej gniazdem jest w większości przypadków pływająca platforma zbudowana z jeszcze zielonych roślin. Gniazdo bardzo trudno dostrzec, ponieważ jest ukryte w szuwarach. Zdarzają się przypadki przywłaszczenie sobie już zbudowanego lecz opuszczonego przez inne ptaki gniazda.
Gody:
Podczas godów samce sterniczki jamajskiej unoszą charakterystycznie sterówki, które sterczą tylko w okresie godów (w okresie spoczynku leżą swobodnie na powierzchni wody).
Jaja:
Przeważnie samica sterniczki jamajskiej znosi średnio 10 jaj (podobna ilość jak u kaczki mandarynki), lecz wszystko zależy od wielu czynników (pogody, pożywienia, poziomu stresu itp.) i ilość ta może się wahać od 5-15 sztuk.
Wysiadywanie jaj trwa nieco ponad 3 tygodnie (22-23dni).
Młode:
Samica sterniczki jamajskiej opiekuje się młodymi pokazując im jak sobie radzić w życiu. Zdarza się, że niektóre uprzywilejowane samice wychowują młode wraz z samcem. Młode zdolność lotu uzyskują w 55-65 dniu życia. Okres dorosłości przypada na drugi rok życia (bardzo rzadko jest to rok pierwszy). Poza lęgiem tworzą stada. Gdy jednak mówimy o hodowli młodych to młodym (jednodniowym) pisklakom można zapewnić dostęp do głębokiej wody.
Pożywienie:
Jeżeli chodzi o dietę sterniczki jamajskiej to można rozłożyć ją na 2 części.
Częścią pierwszą stanowiącą 70% jest pożywienie składające się głównie z pokarmu roślinnego w skład którego wchodzą nasiona, pędy, bulwy oraz korzenie roślin wodnych.
Część drugą czyli pozostałe 30% diety to bezkręgowce wodne. W hodowli stosowane różnego rodzaje granulaty dodawane do paszy. Pisklętom powinno się podawać do spożywania zooplankton, rzęski wodne i mieszanki paszowe (dla kacząt). Karmimy rzucając karmę tuż przy brzegu lub blisko na wodzie.
Hodowla:
W hodowli najłatwiejszym podgatunkiem sterniczki jamajskiej jest Oxyura jamaicensis jamaicensis, który nie jest trudny w utrzymaniu. Jedynym poważnym i obowiązkowym wymogiem jest głęboki zbiornik z czystą wodą. Ten podgatunek sterniczki jamajskiej może być trzymany razem z innymi gatunkami. Zimę sterniczki jamajskie zniosą dobrze, jeśli tylko zapewnimy im niezamarznięte jeziorko.
|
|
|
|
Komentarze (4)Autor: admin (2010-08-01, 13:15:13) [odpowiedzi: 3]
Temat:
Dyskusja użytkowników na temat: Głowienka |
|
