Podgatunki: Streptopelia orientalis orientalisbytujący na obszarach tajgi syberyjskiej Streptopelia orientalis meena występująca na zalesionych obszarach Azji Centralnej.
Zakres występowania:
Synogarlica
Południowe populacje tych ptaków raczej nie migrują, podczas gdy pozostałe populacje zimują w Indiach, Azji Południowowschodniej oraz południowej Japonii. Synogarlica wschodnia jest rzadkim gościem na terenach zachodniej i północnej Europy.
Ciekawostki:
Gatunek ten został po raz pierwszy opisany w 1790r przez angielskiego lekarza Johna Lathmana. Status w środowisku: na terenie Polski ptak ten jset objęty ścisłą ochroną prawną.
Opis: Ten mały gatunek pod względem upierzenia jest bardzo podobny do swojego Europejskiego odpowiednika czyli Turkawki Streptopelia turtur. Poza tym jednak Synogarlica wschodnia jest od niej większa, mniej więcej rozmiaru Sierpówki Streptotelia decaocto. Całość ciała pokrywają płowożółte pióra. Synogarlica wschodnia charakteryzuje się czarno-białą prążkowaną łatą po obu stronach karku. Pióra na klatce piersiowej są mniej różowe niż u Turkawki. Pióra na skrzydłach są brązowe z ciemnniejszym środkiem.
Synogarlica wschodnia
Ogon ma kształt klina, podobnie zrersztą jak u Turkawka, ale Synogarlica wschodnia ma dodatkowo szarą obwódkę na końcu piór. Skóra na nogach jest czerwona. Lot tych ptaków jest szybki, ukierunkowany.
Długość ciała ok. 33 cm,rozpiętość skrzydeł 60 cm. Streptopelia orientalis meena ma na końcu ogona białą obwódkę tak jak Turkawka. Ptaki te wydają czterosylabowe odgłosy, które brzmią mniej więcej jak: her-her-oo-oo.
Wielkośc miotu: 2 białe jaja składane w nadrzewnym gnieździe, wykonanym z drobnych gałązek.
