Zakres występowania: przedstawicieli tego gatunku możemy spotkać w każdym zakątku na ziemi. Jednak pierwotnie ptak ten występowała tylko na terenach śródziemnomorskich, Bliskiego Wschodu, Indii oraz Afryki Północnej, ale został introdukowany z powodzeniem na innych kontynentach. Już w 1606r. Gołąb skalny został sprowadzony do Ameryki Północnej, gdzie z łatwością się zaadaptował.
Naturalne środowisko: pierwotnym, naturalnym środowiskiem tego gatunku są klify, półki i załomy skalne. Aczkolwiek ptak ten w doskonały sposób zaadaptował się do życia w mieście wśród betonowych budynków i placów. Dlatego Gołąb skalny jest najpopularniejszym gatunkiem wśród gołębi, które stanowią nieodłączny atrybut miejskiego krajobrazu.
Ciekawostki:
Gołębie mogą z łatwością odnaleźć drogę do domu, nawet jeśli dzieli je duży dystans i wypuścimy je z zawiązanymi oczami! Ptaki te odnajdują swoją pozycję dzięki wyczuwaniu pól magnetycznych ziemi, także prawdopodobnie wykorzystując zmysł węchu i słuchu oraz pozycję słońca względem ziemi.
Gołąb skalny podczas lotu
Na tabliczkach pochodzących z Mezopotamii pokrytych pismem klinowym pojawiają się już wzmianki o udomowionych gołebiach. Tabliczki te datowane są na 3000r. p.n.e.
Gołębie skalne były wykorzystywane przez armię amerykańską podczas I i II wojny światowej jako posłańcy, co jak podają źródła nie pozostało bez wpływu na działania wojenne.
Opis:
Gołąb skalny jest większy i pulchniejszy od swego krewniaka Gołębia karolińskiego Zenaida macroura. Jest baryłkowatej postury i posiada małą głowę i krótkie nogi. Skrzydła są szerokie, a ogon jest rozłożysty i zaokrąglony.
Jeśli chodzi o barwę upierzenia to jest ona zróżnicowana, ale większość ptaków tego gatunku jest niebieskawo- szarawa z dwoma, czarnymi pasmami na skrzydłach oraz czarnym zakończenie ogona. U większości pióra na gardle są połyskliwe. Tęczówki mogą być pomarańczowe, czerwone lub złotawe z jaśniejszą wewnętrzną obwódką. Dziób jest ciemny z naroślą u góry. Nogi są fioletowawe.
Średnie wymiary: długość 30-36cm, rozpiętość skrzydeł: 50-67cm, waga: 265-380g.
Informacje hodowlane:
Zachowanie: Gołębie często grupują się w stada. Często można je spotkać jak chodzą lub biegają po bruku w poszukiwaniu jedzenia, jednak jeśli przestraszą się wtedy całe stado wzbija się w powietrze i krąży przez chwilę nad wcześniejszym miejscem popasania by ponownie zejść na ziemie, gdy stwierdzą, że jest już bezpiecznie.
Gołębie wydziobują pożywienie z ziemi oraz piją
Para gołębi skalnych podczas zalotów
poprzez umieszczenie dzioba w wodzie- używają go tak jak słomki. Chcąc zastraszyć rywala gołąb pogruchuje, schyla się, wydymuje gardło chodząc w kółko. robi ukłony. Gołąb chcąc zachęcić samicę zachowuje się podobnie z tą różnicą, że krąży dookoła owej samicy. W dalszej części zalotnego rytuału para zaczyna oczyszczać swoje pióra, a samiec ujmuje dziób samicy i zwraca do jego wnętrza niestrawiony pokarm. Kiedy samica podejmie decyzję samiec wskakuje na jej grzbiet.
Wielkość miotu: od jednego do trzech białych jaj Okres inkubacji: 18dni Okres przebywania w gnieździe: gniazdowniki, przebywają w gnieździe od 25 do 32 dni. Pisklęta po wykluciu pokryte są rzadkim, białym lub żółtym puchem.
Gołąb skalny w stadzie
Miejsce na gniazdo wybiera samiec, następnie siada tam i pogruchuje by zwabić samicę, zwykle jest to jakiś trudno dostępny zakamarek. Budową gniazda zajmuje się samica, ale budulca: gałązek, łodyg etc. dostarcza samiec, każdorazowo pojedynczą gałązkę. Gołębie użytkują jedno gniazdo przez wiele lat. W odróżnieniu od innych gatunków ptaków nie uprzątają one z niego swoich odchodów, co sprawia że po pewnym czasie początkowe lekkie gniazdo zaczyna przypominać solidny kopiec, pochłaniający czasami niewyklute jaja czy zdechłe pisklęta.
Para zajmuje się na zmianę wysiadywaniem jaj. Samiec siedzi na gnieździe od połowy poranka do późnego popołudnia, samica natomiast zmienia samca od późnego popołudnia, poprzez noc aż do połowy poranka. Zarówno samiec jak i samica karmią młode pozostające w gnieździe. Karmią je zwracając do ich dziobów zawartość wola, czyli tzw. ptasie mleczko
Pożywienie: tak jak i inne gołębie gatunek ten żywi się nasionami czy owocami, ale jako że zamieszkują miasta nierzadko spożywają resztki ludzkiego jedzenia.