|
| Gołąb Kanik praski w klatce |
Gołąb rasy Kanik praski wywodzi się z terenów Południowej Morawy, są to okolice Pragi. Gołąb na tamtych terenach jest znany od roku 1932. Kanik praski jest mocnym i krępym gołębiem, który kształtem swojego ciała przypomina gołębia polnego. Jego figura jest lekko opadająca i średnio wysoka.
Wygląd
Kanik praski ma dobrze zaokrągloną głowę, na której znajduje się lekko wysklepione czoło. Oczy gołębia mają kolor pomarańczowy, który może przechodzić w kolor rubinowo - czerwony. Oczy gołębia mogą mieć także barwę ognistą. Brew w barwie różowej przechodząca w barwę czerwoną. Brew jest jedno i dwurzędowa, ma bardzo delikatną i miłą w dotyku strukturę. Dziób Kaika praskiego jest bardzo mocny, nie jest długi, ma barwę różową lub cielistą. U osobników czarnych i niebieskich występuje ciemne zasinienie na dolnej szczęce, jest ono dopuszczalne u rasowych osobników. Szyja gołębia jest mocna, pełna, bardzo łagodnie przechodzi w pierś, jest bardzo prosta, zaś podgardle jest dobrze zaokrąglone. Gołąb Kanik praski posiada szeroką i dobrze zaokrągloną pierś. Plecy dość szerokie i nieco opadające. Skrzydła gołębia bardzo silne, dobrze przylegające do ciała, spokojnie spoczywające na ogonie. Ogon bardzo zwarty i nieco opadający. Nogi o średniej długości, skoki oraz palce pozbawione piór. Pazurki gołębia mają barwę jasną. Podczas wystaw
ptaków ozdobnych gołąb jest oceniany za kształt i figurę ciała, za kolor i rysunek, za barwę oczu, za barwę dzioba oraz za ogólny wygląd i dobrostan. Obrączka numer 8.
Kanik praski posiada upierzenie mocno przylegające do ciała, nie jest ono za długie. Gołębie tej rasy występują w następujących kolorach: czarne, czerwone, żółte, brązowe, często można u nich zauważyć białe pasy. Występują także kolory niebieskie z czarnymi lub białymi pasami, niebieskie grochy, niebiesko - płowe grochy, brązowo - płowe, niebiesko - płowe, jak również srebrne z czarnymi pasami bądź bez pasów. We wszystkich kolorach również z białym ogonem. Wszystkie występujące kolory w tej rasie muszą być bardzo czyste, intensywne oraz z widocznym połyskiem. Barwą upierzenia jest barwa biała, zaś kolorowe są takie części ciała jak głowa, ślinik, tarcze skrzydeł, ogon z klinem oraz przykrycie ogona.
Ślinik sięga do połowy szyi, na głowie z tyłu rysunek sięga do ciemienia.
Gołąb Kanik praski posiada na czole plamkę, która musi przechodzić w szerokość woskówki. Grzbiet oraz skrajne lotki są białe w ilości około 10 sztuk. Barwne są natomiast pióra znajdujące się ba kciuku. Barwny mostek na górnej części pleców jest dozwolony.
|
| Trzy gołębie rasy Kanik praski w klatce |
Wady wyglądu
Rasowe gołębie nie mogą posiadać zbyt słabego lub za długiego tułowia. Niedopuszczalna jest górna część dzioba z ciemną naleciałością przy jasnych kolorach upierzenia, bądź z ciemną naleciałością na dolnej części dzioba przy kolorach ciemnych. Wadę wyglądu stanowią zbyt jasne oczy np. żółte, jak również gruba bądź blada brew. Ogon nie może być ściągnięty, ani opuszczony. Gołąb Kanik praski nie może posiadać zbyt wysokiej postawy ciała, opierzonych skoków, luźnego opierzenia, matowego lub nieczystego koloru. Niedopuszczalny jest nierówny rysunek, jak również za krótkie lub za szerokie pasy. Trzeci pas nie jest mile widziany, jak również zbyt duże ubytki w rysunku głowy, kolorowe plecy, zbyt mało białych lotek, niezgodność w białych lotkach między skrzydłami oraz więcej niż dwie lotki, barwne uda lub boki tułowia.
|
