Inaczej Kur soneratii lub łac.Gallus sonnerati. Podgatunków nie ma Zakres występowania: W swoim naturalnym środowisku zamieszkuje południowo-zachodnią część Indii. Naturalne środowisko: zróżnicowane, od gęstych dżungli i lasów bambusowych poprzez polany aż do ludzkich zabudowań.
Głównie można je spotkać w gęstych lasach i zaroślach, na plantacjach herbaty.
Samiec Kura siwego posiada czerwony i karbowany grzebień, podobny do kura czerwonego. Długie, falujące pióra przy szyi są w kolorze od ciemnoszarego do czarnego z białymi i żółtymi prążkami. Ptak ten traci owe pióra każdego lata podczas zaćmienia słońca.
Pióra grzbietu i zadu są szaro- czarno z przejaśnieniami. Ogon jest czarny z fioletowym połyskiem. Pióra pierwszorocznego samca są krótsze i bardziej burego koloru. Samica Kura siwego jest ciemniejsza niż samica Kura czerwonego, upierzenie głowy jest brązowe z jasnymi przebłyskami na czole. Grzebień jest bardzo mały i czerwony. Grzbiet, zad i skrzydła są czarne i nakrapiane na brązowo, pierś jest biała, podbrzusze jest natomiast płowożółte, a boki są jasno brązowe.
Obecność na wolności: los tych ptaków polepszył się odkąd zaadaptowały się one do życia blisko ludzi.
Dane hodowlane:
Obecność w hodowli: znane i popularne w hodowlach na całym świecie
Okres rozrodczy:od marca do lipca
Okres dojrzałości:w drugim roku życia
Wielkość miotu: od 4 do 6 jaj
Okres inkubacji: 21 dni
Informacje hodowlane: łatwe do utrzymania w hodowli, ale wymagają pewnej osłony przed warunkami atmosferycznymi. Jeśli trzymane razem z innymi kurami lub patkami domowymi łatwo mogą się krzyżować, dlatego trzeba przedsięwziąć pewne środki ostrożności, aby temu zapobiec.