|
Kura pawłowska |
Kury pawłowskie wywodzą się prawdopodobnie z Rosji, są bardzo starą rasą ptaków. Rasa ta zyskała swoją nazwę od wsi Pawłowo na Nizinie Nowogrodzkiej. W XIX wieku kury i kuraki pawłowskie, znajdowały się na skraju wyginięcia. Rasa kur pawłowskich prawdopodobnie jest pierwszą kurą czubatą która występowała w tamtym czasie na świecie. Po zakończeniu II wojny światowej hodowcy rozpoczęli na nowo prace hodowlane, które polegały na odrodzeniu rasy, której korzenie w Rosji sięgały już ponad 100 lat.
Obecnie bardzo rzadko można spotkać w hodowli drobiu tą rasę w idealnym wzorcu rasowym, co dalej może doprowadzić do jej całkowitego wyginięcia. Kura pawłowska miała kilka typów pochodzenia, które były zależne od miejsca w którym ptaki się rozmnażały. Wspólną formą wszystkich typów, jest mały czubato-brodaty kształt ciała, z opierzonymi nogami, szerokim i krótkim korpusem. Kura pawłowska jest ptakiem ozdobnym, bardzo silnym i odpornym. Klasyfikuje się pomiędzy dużym i karzełkowatym kształtem ciała ptaków.
Wygląd
Kury pawłowskie mają średniej wielkości głowę, w kształcie okrągłym. Na głowie znajduje się czub, który jest złożony ze stojących pionowo piór. Pióra na czubku są wygięte do przodu, ale nie opadają na boki. Grzebień kur pawłowskich ma kształt motylkowy, skierowany jest do góry, znajduje się przed postawą dzioba, a czubem. Broda jest duża, bardzo gruba, sięga aż do ucha. Broda zajmuje sporą część twarzy i gardła ptaka. Broda ma kształt klinowy, jest bardzo ostro rozwinięta. Zausznice schowane w piórach, są małe, ich barwa jest bez znaczenia. Pióra nie zasłaniają oczu. Dziób ma prawie prosty kształt, ma barwę ciemną, jest dość wąski, znajdują się na nim wysokie nozdrza. Oczy mają kształt okrągły, są duże, w barwie brązowo - cynamonowo- czerwonej, czasami barwa oczu może przechodzić w barwę czarną. Szyja krótka, nieco wygięta, przykrywa gęstą grzywę, która otacza ramiona. Pierś kur pawłowskich jest zaokrąglona. Korpus krótki, pod kątem 45°, zaś brzuch jest dobrze rozwinięty. Plecy szerokie, krótkie i płaskie. Skrzydła średniej wielkości, dość szerokie. Ogon średniej wielkości, zawsze jest ułożony pod kątem 90° do grzbietu. Ogon ma kształt kolisty, jest długi i szeroki, znajdują się na nim pióra sierpowate. Nogi ptaków krótkie, są opierzone, zaś śródstopia są krótkie, o barwie niebiesko-zielono-szarej. Na śródstopiu rosną krótkie pióra. Kury i kuraki tej rasy posiadają cztery palce.
|
Kury pawłowskie w wolierze |
Kury i kuraki pawłowskie posiadają bardzo gęste i obfite upierzenie. U kur można zauważyć mocniej rozwinięte łapcie, brodę oraz czub. Ptaki występują w następujących odmianach barwnych: czarno-biała, czarna, srebrzysta, złota oraz mieszana.
Waga dorosłego koguta wynosi
od 1500g do 2200g
Waga dorosłej kury wynosi
od 1200g do 1500g
Wady wyglądu
Kury i kuraki rasy pawłowskiej nie powinny mieć opierzonych nóg, nie powinny być pozbawione czuba, jak również i brody. Ptaki nie powinny mieć podniesionej czaszki, ani piątego palca. Czub nie może być zbyt mocno "roztrzepany", nie może przeszkadzać, ani ograniczać widzenie ptaków.
Hodowla
Hodowcy ptaków, aby ulepszyć rasę kur pawłowską próbowali krzyżować ją z innymi rasami kur. Kury krzyżowali między innymi z rasami Australorps, Minorken czy Cochinami, ale pisklęta z tych krzyżówek umierały, wyłącznie krzyżówka z rasą Paduaner przynosiła pisklęta zdolne do przeżycia. Kury pwałowskie były przodkami prawie wszystkich ras kur czubatych.
W hodowli rasa pawłowska jest bardzo odporna na zmienne warunki atmosferyczne, szybko przyzwyczaja się do nowego otoczenia. Nawet podczas silnych mrozów ptaki dostosowują się do panujących warunków atmosferycznych. Kury i kuraki pawłowskie są bardzo mocno odporne na mróz.
|
Kury pawłowskie |
Ptaki potrafią wzbić się w powietrze i są w stanie przelecieć spoty kawałek z duża łatwością, dlatego w hodowli tych osobników warto pomyśleć o wysokiej wolierze, aby uniemożliwić swoim podopiecznym przedostanie się poza wyznaczone ogrodzenie. Ptaki mogą latać nawet podczas poszukiwania pożywienia, co wyróżnia je na tle innych kur, które pokarmu poszukują na piechotę. Kury należy żywić paszą specjalistyczną, która najlepiej jest podawać w specjalnych karmidłach, które pomagają w tym, aby ptaki nie marnowały zadawanego pożywienia. Dietę naszych podopiecznych warto urozmaicać o zielonki, pokrojone warzywa i owoce. Kury i kuraki powinny mieć zapewniony stały dostęp do poideł z wodą.
Kury pawłowskie w wieku 12 miesięcy, mogą znosić rocznie nawet do 170 jaj. Jaja mogą mieć różną barwę skorupki, od białej po śliwkową. Waga jednego jaja wynosi od 45g do 50g. Kury niestety nie charakteryzują się silnie rozwiniętym instynktem wysiadywania jaj. Mięso pozyskane z tej rasy kur, prawdopodobnie jest bardzie aromatyczne i delikatne, może delikatnie w smaku przypominać dziczyznę.
|