Ptakiozdobne.pl - portal miłośników i hodowców drobiu i pktaków ozdobnych
 
lub
Ptaki ozdobne » Gołębie » Rzeszowski wystawowy

Informacje i porady:

Gatunki i rasy:

Indeksy:

Ogłoszenia

Informacje dodatkowe

Nasza hodowla

Rzeszowski wystawowy

Gołąb Rzeszowski wystawowy
Gołąb Rzeszowski wystawowy
      Gołębie Rzeszowskie wystawowe są hodowane na Podkarpaciu już od 1945 roku. W celu uzyskania tej rasy, były krzyżowane ze sobą następujące rasy ptaków: niemiecki wystawowy, bagdeta norymberska, show homer, bagdeta polska (listonosz polski). Niektórzy hodowcy do swoich krzyżówek oprócz wyżej wymienionych ras używali także gołębi rasy karier.

      Gołąb rzeszowski wystawowy jest dość dużym i mocnym ptakiem, nie należy jednak do ociężałych. Posiada bardzo elegancką sylwetkę oraz wysoką postawę swojej figury. Głowa ptaka jest na pierwszy rzut oka łukowata, dziub jest mocny i silny. Cała budowa ciała jest krótka, w kształcie klina, lekko krępa.



WYGLĄD


      Gołąb Rzeszowski wystawowy ma głowę podłużną, zaokrągloną, widocznie wydłużoną. Głowa jest szeroka, nie ma żadnych załamań oraz zapadów (wklęśnieć). W tylnej partii łagodnie przechodzi w szyję. Gołębie tej rasy mają oczy o barwie pomarańczowej lub czerwonej, u ptaków białych oczy są o barwie ciemnej. Oczy nie są duże, nie są także wypukłe. Gołębie rzeszowskie wystawowe mają wąskie brwi, o barwie jasnej, u gołębi ciemnych brew jest w barwie cielistej. Dziub gołębia jest długi, lekko zagięty, o dość szerokiej nasadzie. Silny dobrze zamknięty dziub nie posiada żadnych szczelin, ma tępe zakończenie. Woskówki są długie, bardzo płaskie, nie odpadają, są dobrze rozłożone. Dziub z głową gołębia Rzeszowskiego wystawowego stanowi jedną, nieprzerwaną, nieco łukowatą linię. Dziub jest w kolorze zgodnym z barwą upierzenia gołębia.

Gołąb Rzeszowski wystawowy w klatce
Gołąb Rzeszowski wystawowy w klatce
      Szyja u tej rasy jest długa, prosta nie posiada guza bagdetowego, podgardle jest bardzo dobrze wykrojone. Pierś jest silna, dość szeroka i bardzo dobrze uformowana. Plecy gołębia Rzeszowskiego wystawowego są lekko opadające i tworzą wraz z ogonem linię prostą. Skrzydła są krótsze od ogona i spokojnie na nim spoczywają. Skrzydła nie krzyżują się . Ogon jest krótki, wąski oraz zwarty. Gołąb Rzeszowski wystawowy ma bardzo silne nogi, o średniej długości , lekko ugięte. Pazurki są w tym samym kolorze co dziub. Całe upierzenie jest bardzo dobrze rozwinięte i bardzo ściśle przylegają do ciała.

      Gołębie Rzeszowskie występują w następujących odmianach barwnych: białe, czerwone, czerwone grochy, niebieskie, niebiesko-płowe, marmurkowe (szymle), popielate z pasami, pstre, żółte, żółto-płowe.

      Gołębie rasowe - Rzeszowskie wystawowe - mają czyste, nasycone oraz równomiernie ułożone kolory. Gołębie jednolicie białe, , jednolicie czerwone, jednolicie żółte, żółto-płowe z pomarańczowymi pasami, marmurkowe z czarnymi pasami, niebieskie z czarnymi pasami, płowo-niebieskie z czarnymi pasami, niebieskie grochy z czarnymi pasami, płowo-niebieskie grochy z czarnymi pasami, czerwone grochy pstre, popielate z czarnymi pasami. Gołębie odmian pasiastych posiadają dwa pasy, które przechodzą przez tarcze skrzydła. Grochy i pstrokacizna są równomiernie rozłożone. Wszystkie odmiany kolorowe gołębi występują również z białymi lotkami.

Gołębie Rzeszowskie wystawowe podczas wystaw są oceniane za: postawę i budowę ciała, figury. Za gardło, wygląd szyi, ułożenie skrzydeł i ich wygląd, długość ogona, kształt i wygląd nóg. Za barwę upierzenie. Ponadto do oceny brana jest pod uwagę: głowa, oczy, brwi, dziób, woskówki nosowe, kondycja oraz opieka nad ptakiem.



BLĘDY W WYGLĄDZIE


      Ptak zbyt ciężki, o zbyt długiej, za wysokiej lub zbyt niskiej postawie figury. Opuszczone skrzydła. Za długie lub zbyt krótkie oraz ugięte nogi, w partii stawu skokowego (pięta). Źle wykrojone podgardle (żyła). Szyja zbyt gruba lub za krótka. Gołąb z guzem bagdetowym (grdyka-pijak). Zbyt wąska lub za delikatna głowa, która posiada na sobie jakiekolwiek kanty lub załamania. Gołąb z widocznym spłaszczeniem w tylnej partii głowy (mało łagodne przejścia głowy w szyję). Ptak z dziobem krótkim, prostym, niedomkniętym, cienkim lub załamanym. Woskówka za bardzo krótka, lub zbyt wysoka, w dodatku nie równa, pofałdowana. Oczy perłowe. Brew żółta, lub ciemnosiwa, czerwona lub gruba. Upierzenie zbyt słabe, za szerokie, zbyt długie w ogonie oraz w skrzydłach. Szeroki lub zbyt długi ogon.

Komentarze (0)
Brak komentarzy do tego artykułu

Dodaj nowy wątek

Temat:
Treść:
Autor: 2minusplus 9 = <= Napisz wynik działania.
Walczymy ze spamem w komentarzach. Spam generują roboty. Rozwiązanie powyższego działania przekonuje nas że nie jesteœ robotem :)
Jesteś niezalogowany. Zaloguj się lub zarejestruj i zyskaj dostęp do zaawansowanych funkcji portalu zupełnie za darmo!