|
Garłacz tęczowy |
Garłacz tęczowy został wyhodowany na pograniczu terenów polsko-czeskich. Gołąb wywodzi się z Górnego Śląska. Na terenach Niemiec gołębie tej rasy są także chętnie hodowane, znane są tam pod nazwą "Stellerkropfer". Garłacz tęczowy poprzez skutek interferencji (skutek interferencji fal świetlnych, które zostały wcześniej rozproszone przez warstwowe mikrostruktury) posiada wyraźny połysk metaliczny charakteryzujący się połyskiem piór i mieniących się barw, co wyróżnia go od innych Stawaków i Garłaczy śląskich. Gołębie tej rasy posiadają smukłą i wysłużoną sylwetkę ciała, postawa wyprostowana z nadętym równomiernie gruszkowatym gardłem. Tylna część tułowia jest o wiele krótsza niż przednia (około 3/5 przód oraz 2/5 tył). Garłacz tęczowy ma bardzo bystry i żywy temperament.
Wygląd
Garłacz tęczowy ma gładką głowę na której nie ma koronki. Głowa jest kształtem owalnie zaokrąglona, znajduje się na niej lekko podniesione czoło. Oczy mają barwę perłową, tęczówki w wokoło źrenicy ma barwę białą, zaś dalej do brwi posiada różowe zabarwienie. Białe, białe z czółkiem i sercate - oczy ciemne. Brwi bardzo gładkie nie za szerokie o barwie koralowo-czerwonej. Dziób garłacza tęczowego ma średnią długość, nie jest bardzo mocny, znajduje się na środku nadmuchanego gardła, sam czubek dzioba jest w barwie różowo - cielistej. Woskówki bardzo gładkie i małe, są bardzo delikatne i nieco przypudrowane. Szyja garłacza tęczowego powinna być możliwie długa, zaś gardło powinno mieć średnią wielkość. Gardło swoim kształtem musi przypominać gruszkę, zaś przy tułowiu powinno znajdować się dobrze widoczne odcięcie. Pierś nie wysunięta oraz nie za szeroka. Plecy gołębia są długie, widocznie spadające, nieco wygięte. Barki zaokrąglone, nie wystające. Skrzydła są bardzo mocne, dobrze przylegają do tułowia, lotki obu skrzydeł stykają się i często krzyżują. Garłacz tęczowy posiada bardzo szerokie lotki. Ogon gołębia jest bardzo wąski, ściśle zwarty, w jednej linii ze spadającym grzbietem. Ogon nie dotyka podłoża. Nogi garłacza tęczowego maja średnią długość, są wyprostowane, nieopierzone skoki, podudzia bardzo widoczne, są bardzo ściśle opierzone. Wszystkie kolory pazurków dozwolone. Podczas wystaw ptaków ozdobnych garłacz tęczowy jest oceniany za ogólny wygląd, za swoją budowę oraz figurę, za postawę, za kształt gardła, za równomiernie rozmieszczony połysk oraz za jego intensywność, za barwę oczu, za brew oraz jej barwę, za kształt dzioba i jego barwę oraz za rysunek. Obrączka numer 8.
Upierzenie jest bardzo gładkie, intensywnie, bardzo błyszczące oraz ściśle przylegające. Garłacz tęczowy występuje w następujących kolorach: jednobarwne białe; białe z czółkiem: czarnym, czerwonym, żółtym i niebieskim; jednobarwne, z białym czółkiem lub z białymi lotami w kolorach: czarny, czerwony, żółty, niebieski z czarnymi pasami lub bez pasów, niebieskopłowe, czerwonopłowe, żółtopłowe, niebiesko-grochowe, niebieskopłowe-grochowe, czerwonopłowe-grochowe, żółtopłowe- grochowe. Gołębie tygrysowate, łaciate i białopasiaste w: czarnym, niebieskim, czerwonym i żółtym. Gołębie sercate w kolorach: srebrzysty, czarnym, czerwonym, żółtym, niebieskim i niebiesko-grochowym. Gołębie niebieskie -szymel, czerwonopłowy -szymel.
|
Garłacz |
Wszystkie kolory występujące musza być jednolite i dobrze nasycone, muszą posiadać także intensywny metaliczny połysk, zaś na szyi musi znajdować się połysk najintensywniejszy. Gołębie czarne posiadają połysk w barwie zielonej, czerwone maja połysk fioletowy, żółte posiadają złocisty połysk, niebieskie maja połysk w barwie niebiesko -zielonej. Gołębie płowe posiadają bardzo czyste tarcze, nie posiadające żadnych zacienień, zaś gołębie czerwono- płowe oraz żółto- płowe nie posiadają żadnych szarych piórek na brzuchu i piersi. Garłacze tęczowe posiadają wszystkie paski na skrzydłach bardzo wyraźne i bardzo dobrze zarysowane. Występujące czółka muszą znajdować się na środku czoła i zaczynać się od nosówek, zaś kończyć na wysokości oka, w żadnym razie nie mogą dotykać brwi lub krawędzi oka. Gołębie tęczowe białolotne posiadają od 5 do 9 białych lotek pierwszego rzędu. Szymle posiadają białe pióra równomiernie rozmieszczone na całym upierzeniu, występujące na nim paski oraz wstęgi muszą być bardzo wyraźne. Gołębie tygrysowate posiadają bardzo barwne upierzenie z równomiernie nakrapianymi białymi piórami na głowie, zaś na trzeciej części szyi dalej zmniejszające się aż do wystąpienia jednolitej barwy na barkach, piersi, brzuchu, tarczach, lotkach oraz na ogonie. Gołębie łaciate, posiadają na białym tle bardzo równomiernie rozłożone łatki oraz przeplatane równomiernie kolorowymi piórami, lotki i ogon. Garłacze tęczowe sercate posiadają rysunek sroki z bardzo barwnym grzbietem, ich głowa jest biała, posiada biały średniej wielkości śliniak oraz czółko w kształcie migdałka, jak również barwny klin pod ogonem.
Wady wyglądu
Brew nie może być szeroka, gruba bądź w barwie jasnej. Błędem wyglądu jest zbyt cienki dziób o nie czystej barwie. Gołąb ten nie może posiadać nie pudrowanych nosówek. Rasowy garłacz tęczowy nie może posiadać masywnej lub za słabej budowy ciała. Jego figura nie może być zbyt wydłużona w tylnej części, gardło nie może być zbyt małe, krzywe, wałkowate bądź okrągłe. Wadą wyglądu jest postawa płaska, za niska bądź zbyt wysoka. Pierś u tych rasowych gołębi nie może być wysunięta. Uda nie powinny być wypukłe. Błędem jest intensywnie czerwona tęczówka lub całkiem w barwie białej. Garłacz tęczowy nie może mieć mocno krzyżujących się ze sobą lotek, zaś jego ogon nie może być podciągnięty bądź za szeroki. Niedopuszczalne są włosia bądź dość luźna struktura piór. Gołębie tej rasy nie mogą mieć matowego lub nie czystego koloru. Niedopuszczalne są także duże błędy w rysunku. Gołębie garłacze tęczowe białoloty nie mogą mieć mniej niż 5 oraz więcej niż 9 białych lotek, więcej jak 2 lotki różnicy.
|